آیسونا طلائی؛ وحید حیدری
چکیده
در تحقیق حاضر ویژگیهای کاربردی تخته‌فیبر با دانسیته متوسط ساخته شده با رزین اوره فرمالدهید به عنوان آزمونه شاهد با MDF ساخته شده با کیتوزان و اسیدهای کربوکسیلیک بررسی و مقایسه شدند. ترکیبات مختلف شامل محلول استات کیتوزان، محلول استات کیتوزان- بوتان‌تتراکربوکسیلیک‌اسید ، محلول استات کیتوزان- سیتریک‌اسید و محلول سیتریک‌اسید مورد ...
بیشتر
در تحقیق حاضر ویژگیهای کاربردی تخته‌فیبر با دانسیته متوسط ساخته شده با رزین اوره فرمالدهید به عنوان آزمونه شاهد با MDF ساخته شده با کیتوزان و اسیدهای کربوکسیلیک بررسی و مقایسه شدند. ترکیبات مختلف شامل محلول استات کیتوزان، محلول استات کیتوزان- بوتان‌تتراکربوکسیلیک‌اسید ، محلول استات کیتوزان- سیتریک‌اسید و محلول سیتریک‌اسید مورد بررسی قرار گرفتند. ساختار شیمیایی آزمونه‌ها با طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) بررسی شد. نتایج این طیف سنجی تفاوت استفاده از ترکیبات مختلف را به وضوح نشان داد. تشکیل پیوندهای عرضی بین زنجیرههای سلولز توسط اسیدهای کربوکسیلیک و همچنین تشکیل پیوندهای هیدروژنی بین کیتوزان و لیگنین تایید شد. آزمونه‌های ساخته شده با ترکیب استات کیتوزان- بوتان تتراکربوکسیلیک اسید ثبات ابعادی بهتری را نشان دادند. همچنین میزان چسبندگی داخلی آزمونه‌های MDF ساخته شده با محلول استات کیتوزان، بیشتر از آزمونه شاهد بهدست آمد. تختههای ساخته شده با ترکیب استات کیتوزان- BTCA را می‌توان به دلیل ثبات ابعاد بهتر و چسبندگی داخلی مناسب به‌عنوان ترکیب موفق برای جایگزین نمودن با چسب اورهفرمالدهید مطرح نمود.
آیسونا طلائی؛ محمد هادی رضوانی؛ حسینعلی رجبی چم حیدری
چکیده
کاربرد گسترده چوب‌های اصلاح شیمیایی/گرمایی‌شده در مصارف بیرونی و محیط‌های با رطوبت نسبی و دمای بالا، اهمیت استفاده از مونومرهای فوق آب‌گریز را دوچندان نموده است. در بررسی اثر اصلاح با فلوئوروکربن به‌عنوان اتصال‌دهنده بر ویژگیهای فیزیکی و ساختار شیمیایی چوب پالونیا، تیمارگرمایی در دو سطح دمایی 150 و 160 درجه سانتی‌گراد و اصلاح ...
بیشتر
کاربرد گسترده چوب‌های اصلاح شیمیایی/گرمایی‌شده در مصارف بیرونی و محیط‌های با رطوبت نسبی و دمای بالا، اهمیت استفاده از مونومرهای فوق آب‌گریز را دوچندان نموده است. در بررسی اثر اصلاح با فلوئوروکربن به‌عنوان اتصال‌دهنده بر ویژگیهای فیزیکی و ساختار شیمیایی چوب پالونیا، تیمارگرمایی در دو سطح دمایی 150 و 160 درجه سانتی‌گراد و اصلاح شیمیایی با فلوئوروکربن در دو سطح 15 و 25 درصد انجام شد. اصلاح شیمیایی/گرمایی سبب می‌شود که مونومر و سپس گرما به‌صورت یکنواخت به داخل چوب منتقل شود و با ایجاد تغییر شیمیایی در ساختار چوب، آب‌دوستی آن را کم کند. برای اندازه‌گیری آزمون‌ها، نمونه‌ها به گروه‌های شاهد، شاهد گرمایی و فلوئوروکربن گرمایی تقسیم‌بندی شدند. تیمار فلوئوروکربن گرمایی سبب اصلاح گروه‌های هیدروکسیل و آب‌گریزی نمونه‌ها شد. طیف‌سنجی مادون قرمز حضور فلوئوروکربن و پیوند با بسپارهای چوب را تأیید کرد. واکنش‌دهی فلوئوروکربن به تغییر ساختار شیمیایی، افزایش وزن و حجیم‌شدگی نمونه‌ها انجامید. میزان جذب آب و واکشیدگی حجمی نمونه‌های فلوئوروکربن گرمایی در مقایسه با نمونه‌های شاهد و شاهدگرمایی کمتر بود. بهبود در کارایی آب‌گریزی و اثر ضد واکشیدگی نمونه‌های فلوئوروکربن گرمایی نسبت به شاهد گرمایی، ثبات ابعاد را افزایش داد و پوششی فوق آب‌گریز و مقاوم به آبشویی روی دیواره‌ها و داخل حفره‌های سلول چوب ایجاد نمود که علت این امر به نفوذ بیشتر فلوئوروکربن و کاهش تخلخل چوب نسبت داده‌شد.
محمد مهدی مهراندیش؛ آیسونا طلائی؛ محمد هادی رضوانی
چکیده
DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.547.69.4.1576.1601 اشتعال‌پذیری یکی از مهم‌ترین پارامترهایی است که دامنه کاربرد چوب را دچار محدودیت می‌سازد. بنابراین، بهبود خواص کندسوزکنندگی چوب از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر اصلاح با اسید سیتریک و مقایسه آن با بوراکس و کلرید آمونیوم بر روی اشتعال‌پذیری چوب پالونیا انجام شد. نمونه‌های ...
بیشتر
DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.547.69.4.1576.1601 اشتعال‌پذیری یکی از مهم‌ترین پارامترهایی است که دامنه کاربرد چوب را دچار محدودیت می‌سازد. بنابراین، بهبود خواص کندسوزکنندگی چوب از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر اصلاح با اسید سیتریک و مقایسه آن با بوراکس و کلرید آمونیوم بر روی اشتعال‌پذیری چوب پالونیا انجام شد. نمونه‌های آزمونی تهیه گردیدند و در سیلندر آزمایشگاهی با محلول‌های شیمیایی در غلظت 10 درصد به‌روش سلول تهی اشباع شدند. براساس شرایط پیش تیمار، واکنش اصلاح به روش گرمادهی با آون در سطوح دمایی و زمانی مختلف صورت گرفت. عملکرد آتش‌گیری نمونه‌ها با اندازه‌گیری شاخص‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر مواد کندسوزکننده مختلف بر روی جذب آب و واکشیدگی حجمی کوتاه مدت نمونه‌ها مورد مطالعه قرار گرفت. آزمون آتش نشان داد که با تیمار نمونه‌ها با اسید سیتریک و مواد کندسوزکننده، مقدار کاهش جرم کمتر و مدت زمان شعله‌وری و مدت زمان افروختگی بیشتری به‌دست‌آمده است. این یافته‌ها به شکل‌گیری لایه ذغالی محافظتی به‌وسیله اسید سیتریک و مواد کندسوزکننده نسبت داده شد. خواص آتش‌گیری تیمار با بوراکس در مقایسه با نمونه‌هایی که از اسید سیتریک و کلرید آمونیوم بهره می‌بردند، نتایج بهتری را حاصل کرد. به‌علاوه، در اثر حضور اسید سیتریک و مواد کندسوزکننده مقاومت به جذب آب و ثبات ابعاد بهبود یافت. نتایج طیف FTIR نشان داد که گروه‌های کربوکسیل اسید سیتریک با گروه‌های هیدروکسیل چوب واکنش داده و باعث افزایش وزن نمونه‌ها شده است. تغییر در شاخص‌های بلورینگی سلولز، کربونیل و هیدروکسیل نیز از طیف FTIR منتج گردید.
مدیریت و اقتصاد چوب
آیسونا طلائی
چکیده
DOR:98.1000/1735-0913.1397.33.501.65.4.1570.1583
تحقیق حاضر با هدف تجزیه و تحلیل حرارتی چوب‌های فورفوریل‌دار شده حاصل از گونه راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba) انجام گرفت. در ...
بیشتر
DOR:98.1000/1735-0913.1397.33.501.65.4.1570.1583
تحقیق حاضر با هدف تجزیه و تحلیل حرارتی چوب‌های فورفوریل‌دار شده حاصل از گونه راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba) انجام گرفت. در این راستا آزمونه‌ها با دو میزان متفاوت فورفوریلاسیون در قالب سطح پایین (نراد 14% و راش 20%) و سطح بالا (نراد 38% و راش 65%)، اشباع و با نمونه‌های شاهد مقایسه شده‌اند. نتایج نشان داد با فورفوریلاسیون و افزایش سطح آن، تغییراتی در نمودارهای TGA وDTA رخ می‌دهد. در ناحیه اول نمودارهای TGA با فورفوریلاسیون و تغییر سطح آن به دلیل کاهش جذب آب و خروج گازهای فرار طی عملیات فورفوریلاسیون، پایداری حرارتی چوب پلیمرها افزایش یافت، ولی در ناحیه دوم و سوم به دلیل جایگزینی فورفوریل الکل با پایداری حرارتی کمتر و اشتعال‌پذیرتر در ساختار چوب و تغییرات در ساختار شیمیایی چوب پایداری حرارتی چوب پلیمرها در هر دو گونه کاهش یافت. نتایج بررسی نمودارهای DTA علاوه بر تایید یافته‌های حاصل از تحلیل TGA نتایجی را در مورد تاثیر گونه‌های چوبی بر پایداری حرارتی چوب‌پلیمرها روشن ساخت. به دلیل تفاوت در مقادیر سلولز و همیسلولزها و لیگنین در ساختار سوزنی‌برگان و پهن‌برگان، نوع همیسلولزها در دوگونه وتفاوت پایداری حرارتی اجرای مختلف، چوب‌پلیمرهای حاصل از دوگونه راش و نراد تفاوت‌هایی در روند تغییر سطح زیر منحنی نمودار DTA، دمای آغاز و دمای پیک نشان دادند.
مدیریت و اقتصاد چوب
محمد هادی رضوانی؛ آیسونا طلائی؛ حسینعلی رجبی چم حیدری
چکیده
یکی از راه‌کارهای مهم افزایش گستره کاربرد اصلاح خواص چوب، بهرهگیری از گروه‌های عاملی فعال در ساختار چوب یا به اصطلاح آغشته کردن با ترکیبات N- متیلول است. هدف از این تحقیق، بررسی ویژگیهای فیزیکی چوب پالونیا پس از اصلاح با رزین دیواره‌ای Polycrease ECR، به نام دی متیلول دی هیدروکسی اتیلن اوره اصلاح شده (mDMDHEU) بود. نمونه‌های آزمون ...
بیشتر
یکی از راه‌کارهای مهم افزایش گستره کاربرد اصلاح خواص چوب، بهرهگیری از گروه‌های عاملی فعال در ساختار چوب یا به اصطلاح آغشته کردن با ترکیبات N- متیلول است. هدف از این تحقیق، بررسی ویژگیهای فیزیکی چوب پالونیا پس از اصلاح با رزین دیواره‌ای Polycrease ECR، به نام دی متیلول دی هیدروکسی اتیلن اوره اصلاح شده (mDMDHEU) بود. نمونه‌های آزمون فیزیکی بر اساس استاندارد ASTM و EN تهیه گردیدند و به روش سلول تهی اصلاح شده در دو سطح غلظت 15 و 25 درصد از رزین اشباع شدند. پلیمریزاسیون رزین تحت اعمال دما در آون در بازه زمانی 24 ساعت، به‌ترتیب در دو سطح دمای 145 و 155 درجه سانتی‌گراد انجام شد. درصد افزایش وزن، تورم حجمی، جذب آب، واکشیدگی حجمی، اثر ضد واکشیدگی، آبشویی و زاویه تماس اندازه‌گیری شد. افزایش سطح غلظت mDMDHEU، به افزایش وزن و حجیم‌شدگی دیواره سلولی چوب منتهی شد. بیشترین درصد افزایش وزن (70/10 درصد) و ضریب حجیم‌شدگی (85/6 درصد) در سطح 25 درصد mDMDHEU، و دمای 145 درجه سانتی‌گراد تعیین شد. در مقایسه با چوب اصلاح نشده، ثبات ابعاد چوب اصلاح شده با mDMDHEU، در اثر افزایش سطح جذب پلیمر، بهبود یافته و جذب آب کاهش داشته است، به‌طوری‌که بیشترین پایداری ابعاد در سطح حاوی 25 درصد mDMDHEU، و دمای 145 درجه سانتی‌گراد اندازه‌گیری شد. به‌علاوه تیمار mDMDHEU، به آبشویی مقاوم بود. اندازه‌گیری زاویه تماس، بهبود آب‌گریزی چوب پس از اصلاح را تأیید کرد. اصلاح با mDMDHEU، بهبود معنی‌دار خواص فیزیکی را به‌همراه داشت. بهبود مقاومت فیزیکی چوب اصلاح شیمیایی شده را می‌توان به‌کاهش رطوبت، حجیم‌شدن دیواره سلولی و مسدود شدن منافذ در اثر واکنش‌پذیری بالای mDMDHEU، با پلیمر دیواره سلول چوب نسبت داد.
مدیریت و اقتصاد چوب
آیسونا طلائی؛ محمدهادی رضوانی
چکیده
در این پژوهش ارزیابی تأثیر اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR بر ویژگیهای کاربردی چوب صنوبر باهدف استفاده به‌عنوان چوب- پلیمر موردبررسی قرار گرفت. فرایند اصلاح شیمیایی چوب به روش آغشته سازی با Polycrease ECR در دو سطح وزنی 30 و 50 درصد، مدت‌زمان 24 ساعت و درجه حرارت 120 درجه سانتی‌گراد انجام گرفت. ویژگیهای کاربردی شامل درصد افزایش وزن، تورم حجمی، ...
بیشتر
در این پژوهش ارزیابی تأثیر اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR بر ویژگیهای کاربردی چوب صنوبر باهدف استفاده به‌عنوان چوب- پلیمر موردبررسی قرار گرفت. فرایند اصلاح شیمیایی چوب به روش آغشته سازی با Polycrease ECR در دو سطح وزنی 30 و 50 درصد، مدت‌زمان 24 ساعت و درجه حرارت 120 درجه سانتی‌گراد انجام گرفت. ویژگیهای کاربردی شامل درصد افزایش وزن، تورم حجمی، جذب آب و واکشیدگی حجمی طولانی‌مدت (8 هفته)، مقاومت به خمش و مدول الاستیسیته، فشار موازی الیاف، مقاومت برشی و مقاومت انفصالی پیچ موازی الیاف مطابق با استاندارد ASTM اندازه‌گیری شدند. پردازش آماری داده‌ها با روش تحلیل واریانس دوگانه (ANOVA) در قالب طرح کاملاً تصادفی صورت گرفت. نتایج حاصل از اندازه‌گیری مقاومت نمونه‌های اصلاح‌شده با نمونه‌های شاهد مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR تأثیر معنی‌داری بر خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه‌های تیمار شده نسبت به نمونه‌های شاهد داشته است. میزان مقاومت مکانیکی نمونه‌های شاهد نسبت به نمونه اصلاح‌شده بیشتر بود. اصلاح شیمیایی در سطح 30 درصد باعث کاهش جذب آب و واکشیدگی حجمی طولانی‌مدت شد. کاهش مقاومت‌های مکانیکی قابل‌ملاحظه نبود. مشاهده شد که اصلاح شیمیایی با Polycrease ECRدر سطح 30 درصد در مقایسه با 50 درصد، خواص فیزیکی و مکانیکی بالاتری داشته است. به‌طورکلی، بیشترین تأثیر اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR در خواص فیزیکی نمونه‌ها (درصد جذب آب و واکشیدگی حجمی طولانی‌مدت) مشاهده گردید.
فیزیک و مکانیک چوب
آیسونا طلایی؛ محمد صالح زارع؛ حمیده عبدل زاده
چکیده
تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر تیمار فورفوریلاسیون بر مقاومت برشی خط چسب و توان نگهداری پیچ در دو گونه راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba) انجام گرفت. در این راستا آزمونه‌ها با دو میزان متفاوت فورفوریلاسیون در قالب سطح پایین (نراد 14% و راش 20%) و سطح بالا (نراد 38% و راش 65%)، اشباع و با نمونه‌های شاهد مقایسه شده‌اند. بعد از اینکه اشباع آزمونه‌ها با ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر تیمار فورفوریلاسیون بر مقاومت برشی خط چسب و توان نگهداری پیچ در دو گونه راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba) انجام گرفت. در این راستا آزمونه‌ها با دو میزان متفاوت فورفوریلاسیون در قالب سطح پایین (نراد 14% و راش 20%) و سطح بالا (نراد 38% و راش 65%)، اشباع و با نمونه‌های شاهد مقایسه شده‌اند. بعد از اینکه اشباع آزمونه‌ها با فورفوریل الکل تحت شرایط خلا انجام شد، فورفوریلاسیون با حرارت دهی در طی پلیمریزاسیون و با ایجاد پیوندهای عرضی تکمیل شد. آزمونه‌های مقاومت برشی خط چسب با سه نوع چسب پلی‌یورتان تک جزئ، پلی وینیل استات و اوره فرمالدهید طبق استاندارد 905ASTM D آماده شدند. همچنین میزان توان نگهداری پیچ چوب پلیمرها در جهت عمود بر الیاف و موازی الیاف مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش سطح فورفوریلاسیون، مقاومت برشی خط چسب کاهش و توان نگهداری پیچ افزایش یافت. بررسی مکانیسم چسبندگی نشان داد چسب‌های محلول در آب برای ایجاد سطح مشترک مناسب بین چسب و چوب پلیمر باید در دیواره سلولی نفوذ کنند و سطح مشترک چسب و ماده عامل تعیین کننده در مقاومت اتصال چسبی است. از آنجا که چوب-فورفوریل الکل یک چوب پلیمر دیواره است، امکان ایجاد سطح مشترک مناسب با افزایش سطح فورفوریلاسیون کاهش می‌یابد. مکانیسم چسبندگی چسب پلی‌یورتان نسبت به چسب‌های محلول در آب مانند پلی وینیل استات و اوره فرم آلدهید متفاوت بوده بنابراین مقاومت بیشتری را نشان داد. به دلیل تغییر ماهیت چوب با فورفوریلاسیون و افزایش مقاومت برشی چوب پلیمر با افزایش سطح فورفوریلاسیون توان نگهداری پیچ افزایش می‌یابد که در گونه نراد مشهودتر است. نتایج نشان داد توان نگهداری پیچ در جهت عمود بر الیاف بیشتر از موازی الیاف است. البته فورفوریلاسیون باعث افزایش دانسیته فراورده حاصل می‌شود که می‌تواند بر توان نگهداری پیچ موثر باشد.
