پانته آ عمرانی؛ حمیده عبدل زاده؛ محسن عابدی
چکیده
پلیمرهای تقویتشده با الیاف (FRP) بهدلیل سهولت مصرف و ویژگیهای فیزیکی خاص آن یکی از روشهای متداول تقویت، تعمیر و بازسازی سازهها بهشمار میرود. ارزیابیهای مخرب و غیرمخرب برای بررسی ویژگیها و پایداری FRP در راستای درک شرایط ساختاری آنها مورد استفاده قرار میگیرد. این پروهش با هدف بررسی عملکرد سازهای اتصال گوشهای مقاومسازی ...
بیشتر
پلیمرهای تقویتشده با الیاف (FRP) بهدلیل سهولت مصرف و ویژگیهای فیزیکی خاص آن یکی از روشهای متداول تقویت، تعمیر و بازسازی سازهها بهشمار میرود. ارزیابیهای مخرب و غیرمخرب برای بررسی ویژگیها و پایداری FRP در راستای درک شرایط ساختاری آنها مورد استفاده قرار میگیرد. این پروهش با هدف بررسی عملکرد سازهای اتصال گوشهای مقاومسازی شده با پلیمرهای تقویتشده با الیاف (FRP) تحت بارگذاری کشش قطری انجام شده است. اتصالهای ساختهشده از دو گونه چوبی راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، با کامپوزیتهای تقویتشده با یک و دو لایه از الیاف کربن و شیشه مقاومسازی شده و مورد آزمون کشش قطری قرار گرفتند. اتصالهای گوشهای فارسی با پین چوبی و چسب پلیوینیل استات ساخته شدند. عمل لایهگذاری الیاف بهصورت دستی انجام شد. از رزین اپوکسی بهعنوان ماتریس پلیمری استفاده شد. نتایج نشان دادند که چوب راش در مقایسه با نراد و الیاف شیشه نسبت به الیاف کربن عملکرد بهتری داشتهاند. بررسی آزمونههای کشش قطری بعد از شکست نشان داد که استفاده از FRPها بر روی سطوح اتصالهای فارسی L شکل میتواند در برابر باز شدن اتصال تحت بار مقاومت کند، ولی با بالا رفتن بار و افزایش تغییر مکان عمودی، ضعف کلی چوب در کشش عمود بر الیاف و برش موازی الیاف در محل دوبلها بهدلیل وجود تمرکز تنش، باعث شکست چوب میشود. همچنین نتایج نشان داد که اتصال گوشهای فارسی ساختهشده با گونه راش و 2 لایه از الیاف شیشه، دارای بیشترین ظرفیت تحمل تنش میباشد.
پانته آ عمرانی؛ حمیده عبدل زاده؛ محسن عابدی
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی عملکرد اتصالهای گوشهای فارسی (L شکل) مقاومسازی شده با پلیمر تقویتشده با الیاف (FRP) در ناحیه حداکثر تنش تحت بارگذاری فشاری قطری میباشد. در این راستا عملکرد سازهای اتصالهای گوشه ساختهشده از دو گونه چوبی راش و نراد با کامپوزیتهای تقویتشده با یک و دو لایه از الیاف کربن و شیشه در ماتریس پلیمری اپوکسی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی عملکرد اتصالهای گوشهای فارسی (L شکل) مقاومسازی شده با پلیمر تقویتشده با الیاف (FRP) در ناحیه حداکثر تنش تحت بارگذاری فشاری قطری میباشد. در این راستا عملکرد سازهای اتصالهای گوشه ساختهشده از دو گونه چوبی راش و نراد با کامپوزیتهای تقویتشده با یک و دو لایه از الیاف کربن و شیشه در ماتریس پلیمری اپوکسی مقاومسازی شده و مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ساخت اتصالهای فارسی با کمک دوبل چوبی و چسب پلیوینیل استات، اتصالها با کامپوزیتهای FRP تقویت شده و سپس تحت بارگذاری فشاری قطری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که لایههای تقویتکننده از باز شدن اتصال تحت بار جلوگیری میکنند، ولی با افزایش بار با جدا شدن الیاف از سطح چوب و یا شکست اعضا در محل دوبلها به دلیل تمرکز تنش، گسیختگی در اتصال رخ داده است. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر مستقل گونه اعضای اتصال و تعداد لایه الیاف در سطح اعتماد 95 درصد معنیدار بود. نتایج نشان داد که استفاده از چوب راش در مقایسه با چوب نراد، کامپوزیتهای تقویتشده با الیاف کربن نسبت به الیاف شیشه و همچنین استفاده از 2 لایه الیاف نسبت به 1 لایه الیاف، برای مقاومسازی اتصالها عملکرد بهتری داشتهاند. اتصالهای ساختهشده از چوب راش و مقاومسازی شده با کامپوزیتهای تقویتشده با 2 لایه از الیاف کربن، بهترین عملکرد را تحت بارگذاری فشاری قطری از خود نشان دادند.
پانته آ عمرانی؛ حمیده عبدل زاده؛ علی ادب
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر پلیمر تقویتشده با الیاف (FRP) بر مقاومت اتصالهای چوبی T شکل، تحت بار کششی بوده است. در این راستا اتصالهای T شکل از گونههای چوبی راش و صنوبر ساخته شد و با تقویت ماتریسهای پلیمری اپوکسی و وینیل استر، کامپوزیتها با کمک 1 تا 2 لایه از الیاف کربن و شیشه، مقاومسازی شدند. اعضای اتصال به کمک دوبلهای ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر پلیمر تقویتشده با الیاف (FRP) بر مقاومت اتصالهای چوبی T شکل، تحت بار کششی بوده است. در این راستا اتصالهای T شکل از گونههای چوبی راش و صنوبر ساخته شد و با تقویت ماتریسهای پلیمری اپوکسی و وینیل استر، کامپوزیتها با کمک 1 تا 2 لایه از الیاف کربن و شیشه، مقاومسازی شدند. اعضای اتصال به کمک دوبلهای چوبی و چسب پلیوینیل استات ساخته شدند و سپس توان نگهداری اتصالهای تقویتشده مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان دادند که اثر مستقل گونه اعضای اتصال، نوع رزین و تعداد لایه الیاف در FRP بر توان نگهداری اتصالهای ساختهشده در سطح 5 درصد معنیدار بودند. نتایج نشان دادند توان نگهداری اتصالهای ساختهشده با گونه راش نسبت به گونه صنوبر بیشتر بود. بررسی تأثیر تعداد لایهها نشان داد که توان نگهداری اتصالهای تقویتشده با دو لایه از الیاف کربن و شیشه بیشتر از یک لایه است. نتایج بررسی FRPها نشان داد، استفاده از ماتریس اپوکسی در مقایسه با ماتریس وینیل استر نتایج بهتری را دربردارد. علاوه بر این، الیاف کربن کارایی بهتری را در مقایسه با الیاف شیشه بهعنوان عوامل تقویتکننده نشان دادند. بر اساس نتایج بهترین تیمار، اتصالهایی از چوب راش و مقاومسازی شده با کامپوزیتی از ماتریس اپوکسی و تقویتشده با دو لایه از الیاف کربن بود.
پانته آ عمرانی؛ هادی مریمی؛ رضا عیسی پور
چکیده
اتصالات در مبلمان و سازههای چوبی بهعلت حساسیت زیاد در برابر تحمل بار یکی از مهمترین مباحث علمی امروزه میباشند. جدیدترین روش مطرح در اروپا و امریکا برای ساخت اتصالات چوبی، روشی است دوستدار محیط زیست، بدون استفاده از هر نوع ماده چسبنده یا اتصالدهنده به نام "جوشکاری چوب". در پژوهش حاضر، تأثیر اندازه قطر و سطح دوبل بر مقاومت کششی ...
بیشتر
اتصالات در مبلمان و سازههای چوبی بهعلت حساسیت زیاد در برابر تحمل بار یکی از مهمترین مباحث علمی امروزه میباشند. جدیدترین روش مطرح در اروپا و امریکا برای ساخت اتصالات چوبی، روشی است دوستدار محیط زیست، بدون استفاده از هر نوع ماده چسبنده یا اتصالدهنده به نام "جوشکاری چوب". در پژوهش حاضر، تأثیر اندازه قطر و سطح دوبل بر مقاومت کششی اتصالات چوب سوزنیبرگ ساخته شده با دوبل چوبی به دو روش جوشکاری چوب و اتصال با چسب، مورد بررسی قرار گرفت. چسب پلیوینیل استات (PVA) برای ایجاد اتصال، گونه نراد (Abies alba) برای اعضای اتصال و گونه ممرز (Carpinus betulus) برای دوبلهای اتصالدهنده، به عنوان عوامل ثابت انتخاب شدند. ساختار سطوح جوشکاری شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، مورد تحلیل قرار گرفت. بررسی دادههای حاصل از آزمون مقاومت کششی، نشان داد که پارامترهای اندازه قطر و نوع سطح دوبل بر مقاومت کششی اتصالات چوب سوزنیبرگ اثر معنیداری در هر دو روش اتصال دارند.
تبدیل مکانیکی چوب و اتصالات چوبی
پانته آ عمرانی؛ رضا عیسی پور
چکیده
گنجاندن دوبلها در چوب ماسیو برای ساخت مبلمان، برای قرنها مورد استفاده بوده است و به تازگی این تکنیک ساده به تکنولوژی جوشکاری چوب ارتقاء یافته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه مقاومت کششی اتصالات ساخته شده با دوبل چوبی به روش نوین جوشکاری و روش مرسوم استفاده از چسب میباشد. متغیرهای مورد بررسی، روش اتصال دوبل (اتصال جوشکاری ...
بیشتر
گنجاندن دوبلها در چوب ماسیو برای ساخت مبلمان، برای قرنها مورد استفاده بوده است و به تازگی این تکنیک ساده به تکنولوژی جوشکاری چوب ارتقاء یافته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه مقاومت کششی اتصالات ساخته شده با دوبل چوبی به روش نوین جوشکاری و روش مرسوم استفاده از چسب میباشد. متغیرهای مورد بررسی، روش اتصال دوبل (اتصال جوشکاری شده و اتصال با چسب)، قطر دوبل (10 و 12 میلیمتر) و شکل سطح دوبل (صاف و شیاردار) در نظر گرفته شد. اعضای اتصال و دوبل از گونهی پهنبرگ ممرز (Carpinus betulus) و چسب مصرفی پلی وینیل استات (PVA) انتخاب گردید . نتایج نشان دادند که نوع اتصال، قطر و سطح دوبل بر مقاومت کششی اثر معنیداری دارد؛ بهطوریکه اتصالات جوشکاری شده، دوبل با قطر mm 12 و دوبل با سطح شیاردار دارای بیشترین مقاومت کششی نسبت به سایر نمونهها بودند. همچنین نتایج نشان داد که در تمام حالتها، مقاومتهای مربوط به اتصالات ساخته شده توسط روش جوشکاری، نسبت به اتصالات ساخته شده توسط چسب PVA بیشتر بود.