معصومه ملایی؛ مظاهر معین الدینی؛ نعمت اله خراسانی؛ محمد آزادفلاح؛ امیرهومن حمصی
چکیده
یون سولفید2 S-نشات گرفته از Na2S باقی مانده در مایع پخت سیاه منشا تولید گاز H2S در چرخه بازیابی مایع پخت سیاه در صنعت خمیرکاغذسازی کرافت است. در این پژوهش سعی شد با حذف یون مذکوراز این مایع با استفاده از جاذب‌های تهیه شده (Cu-PAC و Cu-BWP100) از تولید H2S جلوگیری شود. جاذب‌ها از غوطه ور نمودن کربن فعال پودری (PAC) و پودر چوب راش با مش 100 (BWP100) در محلول ...
بیشتر
یون سولفید2 S-نشات گرفته از Na2S باقی مانده در مایع پخت سیاه منشا تولید گاز H2S در چرخه بازیابی مایع پخت سیاه در صنعت خمیرکاغذسازی کرافت است. در این پژوهش سعی شد با حذف یون مذکوراز این مایع با استفاده از جاذب‌های تهیه شده (Cu-PAC و Cu-BWP100) از تولید H2S جلوگیری شود. جاذب‌ها از غوطه ور نمودن کربن فعال پودری (PAC) و پودر چوب راش با مش 100 (BWP100) در محلول M1/0 از CuCl2 تولید شدند. ویژگی‌های جاذب‌ها در قبل و بعد از بارگذاری یون مس به‌وسیله آنالیزهای FTIR و BET و SEM- FEI تعیین شد. در نهایت کارایی این جاذب‌ها در حذف یون S-2 از مایع پخت سیاه با سه سطح سولفیدیته (22% و 20%، 18%) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله از آنالیزهای FTIR و BET و SEM- FEI نشان‌دادند یون Cu+2 بدون آن‌که هیچ‌گونه تغییری در ساختار جاذب‌ها به وجود آورد، بر روی سطوح مواد آلی اولیه قرارگرفته‌اند. داده‌های آزمایشی مربوط به جاذب Cu-PAC نشان دادند که مطابقت بیشتری با معادله فرندلیچ و تبعیت بیشتری با معادله شبه درجه دوم داشت درحالیکه در مورد جاذب Cu-BWP100 این تطابق با معادله لانگمویر و تبعیت از معادله شبه درجه اول بود. جاذب Cu-PAC قابلیت حذف 93/79% و Cu-BWP10003/60% از یونS-2 را از مایع پخت سیاه دارد. جاذب Cu-PAC با داشتن سطح ویژه بیشتر توانایی بالاتری در حذف یون S-2 از مایع پخت سیاه نسبت به جاذب Cu-BWP100 دارد. در کل جاذب‌های نام برده شده با حذف یون S-2 توانایی بالایی در کاهش تولید H2S خواهند داشت.
فراورده های مرکب چوب
مصطفی یحیوی دیزج؛ ابوالقاسم خزاعیان؛ علیرضا شاکری
چکیده
چکیده هدف از این پژوهش امکان استفاده از لیکورسیاه و نانوگرافن اکسید (GO) جهت ساخت تخته خرده چوب سه‌لایه بود که در سطح آزمایشگاهی بررسی گردید. نسبت لیکورسیاه در ترکیب چسب در 4 سطح 0، 10 ،20 و 30 درصد و همچنین مقدار نانوگرافن اکسید در سه سطح 0، 25/0 و 5/0 درصد براساس وزن خشک چسب مصرفی بود. مقاومت‌های مکانیکی و فیزیکی تخته‌های تولید شده شامل مقاومت ...
بیشتر
چکیده هدف از این پژوهش امکان استفاده از لیکورسیاه و نانوگرافن اکسید (GO) جهت ساخت تخته خرده چوب سه‌لایه بود که در سطح آزمایشگاهی بررسی گردید. نسبت لیکورسیاه در ترکیب چسب در 4 سطح 0، 10 ،20 و 30 درصد و همچنین مقدار نانوگرافن اکسید در سه سطح 0، 25/0 و 5/0 درصد براساس وزن خشک چسب مصرفی بود. مقاومت‌های مکانیکی و فیزیکی تخته‌های تولید شده شامل مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، چسبندگی داخلی، واکشیدگی ضخامت و جذب آب پس از 2 و 24 ساعت غوطهوری در آب مطابق با استاندارد EN اندازه گیری شد. با استفاده از نرم افزار SPSS و روش آنالیز واریانس در قالب طرح آزمایش فاکتوریل تأثیر هر یک از عوامل متغیر بر خواص مورد مطالعه در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش لیکورسیاه مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی کاهش یافت، نتایج آزمون واکشیدگی ضخامت و جذب آب پس از 2 و 24 ساعت غوطهوری در آب نشان داد که با افزایش مقدار لیکورسیاه و نانوگرافن اکسید درصد واکشیدگی ضخامت و جذب آب افزایش یافته است. همچنین با افزایش درصد نانوگرافن اکسید مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی افزایش یافت.
