صالحه نظری؛ نورالدین نظرنژاد؛ محمدعلی ابراهیم زاده
چکیده
گیاهان منبع غنی از ترکیبات فنولی هستند که مهمترین آنتیاکسیدانهای طبیعی بشمار میآیند. آنتیاکسیدانها از عوامل اصلی خنثیکننده رادیکالهای آزاد میباشند، که از شیوع بیماریهای مزمن و تخریب بسیاری از مواد غذایی جلوگیری میکنند. این ترکیبات از پوست درختان اکالیپتوس و کاج نیز قابلاستخراج هستند. هدف این مطالعه، ...
بیشتر
گیاهان منبع غنی از ترکیبات فنولی هستند که مهمترین آنتیاکسیدانهای طبیعی بشمار میآیند. آنتیاکسیدانها از عوامل اصلی خنثیکننده رادیکالهای آزاد میباشند، که از شیوع بیماریهای مزمن و تخریب بسیاری از مواد غذایی جلوگیری میکنند. این ترکیبات از پوست درختان اکالیپتوس و کاج نیز قابلاستخراج هستند. هدف این مطالعه، ارزیابی خواص آنتیاکسیدانی و میزان فنول و فلاونوئید تام پوست درختان اکالیپتوس و کاج است.پس از تهیه پوست درختان مورد مطالعه، عصارههای اتانولی به روش سوکسوله استخراج شدند. ابتدا میزان فنول و فلاونوئید تام عصارهها اندازهگیری و بعد برای ارزیابی خواص آنتیاکسیدانی عصارههای استخراجشده از چهار روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل، قدرت احیاکنندگی، نیتریک اکساید و میزان کیلیت کنندگی آهن استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان فنول و فلاونوئید تام در پوست درخت اکالیپتوس بیشتر از کاج است. نتایج آزمون به دام اندازی رادیکالهای آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل نشان داد که غلظت مهار 50% در عصاره اتانولی پوست درخت اکالیپتوس و کاج بهترتیب دارای مقادیر 02/3 و 77/15 میکروگرم بر میلیلیتر است. همچنین، در آزمون قدرت احیاکنندگی، میزان جذب برای عصاره پوست اکالیپتوس بیشتر از کاج بود. در آزمون به دام اندازی نیتریک اکساید، غلظت مهار 50% در عصاره اتانولی پوست اکالیپتوس 41/2 و در عصاره کاج 75/22 میکروگرم در میلیلیتر محاسبه شد. همین طور، نتایج آزمون میزان کیلیت کنندگی آهن عصارههای اتانولی پوست اکالیپتوس و کاج در غلظت 100 میکروگرم در میلیلیتر، بهترتیب مهار37 و 97/18 درصد را نشان دادند. عصارههای اتانولی پوست اکالیپتوس و کاج در چهار آزمون مورد مطالعه، فعالیت آنتیاکسیدانی قابل قبولی را نشان دادند، بنابراین میتوانند بهعنوان منابع مفیدی برای تأمین آنتیاکسیدانهای طبیعی باشند.
ندا مرادپور؛ محمدرضا ماستری فراهانی؛ علیرضا شاکری
چکیده
به منظور بررسی اثر استیلاسیون و آنتیاکسیدان به طور مجزا و همراه هم بر روی تغییر رنگ و زاویه تماس کامپوزیت چوب - پلاستیک هوازده، تختههایی از آرد چوب صنوبر و پلیاتیلن تهیه شد. نمونهها به مدت ۶ ماه در معرض هوازدگی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کامپوزیتهای چوب- پلاستیک با آرد چوب استیله شده تا حدودی تغییر رنگ کمتری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر استیلاسیون و آنتیاکسیدان به طور مجزا و همراه هم بر روی تغییر رنگ و زاویه تماس کامپوزیت چوب - پلاستیک هوازده، تختههایی از آرد چوب صنوبر و پلیاتیلن تهیه شد. نمونهها به مدت ۶ ماه در معرض هوازدگی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کامپوزیتهای چوب- پلاستیک با آرد چوب استیله شده تا حدودی تغییر رنگ کمتری نسبت به نمونههای شاهد داشتند. همچنین این تیمار تا حدی لیگنین را در مقابل تخریب نوری حفاظت کرد. آنتیاکسیدان مورد استفاده در این تحقیق اثری بر روی تغییر رنگ کامپوزیتهای چوب-پلاستیک نداشت اما به نظر میرسد که آنتیاکسیدان توانسته از تخریب پلاستیک جلوگیری کند. همچنین قابل ذکر است که استیلاسیون سبب افزایش زاویه تماس در نمونههای تیمار شده قبل از دوره هوازدگی شد اما بعد از اتمام دوره هوازدگی قابلیت محافظت از سطح نمونهها در برابر تخریب نوری نداشت به طوری که زاویه تماس کلیه نمونهها بعد از دوره هوازدگی صفر شد.
خمیر کاغذ و کاغذ
پیوند دارابی؛ حمیده عبدل زاده؛ عل نقی کریمی؛ سید احمد میرشکرایی؛ کاظم دوست حسینی
چکیده
در این تحقیق هوازدگی چوب پلاستیک ساخته شده از پلی اتیلن سنگین همراه با آرد چوب صنوبر استیله شده مورد بررسی قرارگرفت. سطوح استیلاسیون متوسط و صفر (شاهد) و استفاده از آنتیاکسیدان و زمان هوازدگی به عنوان عوامل متغیر این تحقیق در نظر گرفته شده و تاثیر آنها بر روی تغییر رنگ و فرسایش نوری چوب پلاستیک بررسی گردید. به منظور بررسی تاثیر این ...
بیشتر
در این تحقیق هوازدگی چوب پلاستیک ساخته شده از پلی اتیلن سنگین همراه با آرد چوب صنوبر استیله شده مورد بررسی قرارگرفت. سطوح استیلاسیون متوسط و صفر (شاهد) و استفاده از آنتیاکسیدان و زمان هوازدگی به عنوان عوامل متغیر این تحقیق در نظر گرفته شده و تاثیر آنها بر روی تغییر رنگ و فرسایش نوری چوب پلاستیک بررسی گردید. به منظور بررسی تاثیر این تیمارها بر روی تغییرات ناشی از هوازدگی و تغییر رنگ ناشی از آن نمونهها پس از 0ْ، 250 و 2000 ساعت مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که استفاده از آرد چوب استیلهشده در کوتاه مدت حدود 25% و در بلند مدت 17% تغیر رنگ حاصل از هوازدگی را کم میکند. همچنین نتایج نشان داد که با بالا رفتن مدت زمان هوازدگی، استفاده از آنتیاکسیدان نمیتواند از تغییرات رنگ ناشی از هوازدگی جلوگیری کند. ولی در کوتاه مدت حدود 12% از این تغییرات جلوگیری میکند. با مطالعه طیف FT-IR مشخص شد بعد از 2000 ساعت هوازدگی هیچیک از تیمارها در سطح نمونهها تاثیرگذار نبودهاند. اما آنتیاکسیدان و تا حدی استیلاسیون عمق نفوذ هوازدگی را کاهش میدهد.