محمدعلی بای؛ بهزاد بازیار؛ حبیب الله خادمی اسلام؛ عبدالله نجفی؛ امیرهومن حمصی
چکیده
در این تحقیق، به بررسی تاثیر میزان نانو فیبر سلولز و نانو اکسید سیلیکون بر روی ویژگی های نانو کامپوزیت ساخته شده با پلی وینیل الکل مورد مطالعه قرار گرفت و خصوصیات فیزیکی و مکانیکی و مورفولوژیکی نانوکامپوزیت های ساخته شده بررسی شده است. نمونه ها به روش ریخته گری با نسبت های مختلف0 ، 5 و 10 درصد وزنی تهیه شدند.. مورفولوژی نانوکامپوزیت ها ...
بیشتر
در این تحقیق، به بررسی تاثیر میزان نانو فیبر سلولز و نانو اکسید سیلیکون بر روی ویژگی های نانو کامپوزیت ساخته شده با پلی وینیل الکل مورد مطالعه قرار گرفت و خصوصیات فیزیکی و مکانیکی و مورفولوژیکی نانوکامپوزیت های ساخته شده بررسی شده است. نمونه ها به روش ریخته گری با نسبت های مختلف0 ، 5 و 10 درصد وزنی تهیه شدند.. مورفولوژی نانوکامپوزیت ها با استفاده از روش میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. مشاهدات درصد میزان نفوذپذیرى به بخار آب و میزان جذب آب با افزودن نانو فیبر سلولز و نانو اکسید در فیلم شاهد پلی وینیل الکل خالص و فیلم های نانوکامپوزیت با ترکیبات مختلف اختلاف معنى دارى با یکدیگر داشتند. مقاومت کششى نانو کامپوزیت ها نشان داد با افزودن میزان نانو فیبر سلولز و نانو اکسید سیلیکون سبب افزایش مقاومت کششی شده و درصد افزایش طول با افزودن نانو فیبر سلولز و نانو اکسید سیلیکون کاهش یافت. نتایج تحقیق حاضر نشان مى دهد که افزودن مقدار کمی از الیاف نانو سلولز و نانو اکسید سیلیکون باعث تقویت پلیمر پلی وینیل الکل و بهبود ویژگى هاى فیزیکى و مکانیکى و افزایش کارایى نانو کامپوزیت ها میگردد.
فراورده های مرکب چوب
هادی اشتری؛ مهدی جنوبی؛ مریم یوسف زاده؛ یحیی همزه
چکیده
DOR:98.1000/1735-0913.1397.33.438.64.3.9.1586
در این پژوهش نانوالیاف کامپوزیتی پلی وینیل‌الکل (PVA) و نانوکریستال سلولزی (CNC) با فرایند الکتروریسی تهیه شدند. برای انحلال ...
بیشتر
DOR:98.1000/1735-0913.1397.33.438.64.3.9.1586
در این پژوهش نانوالیاف کامپوزیتی پلی وینیل‌الکل (PVA) و نانوکریستال سلولزی (CNC) با فرایند الکتروریسی تهیه شدند. برای انحلال پلیمر PVA از آب یون‌زدایی شده استفاده شد و از بین غلظت‌های 4، 6، 8 و 10 درصد وزنی PVA، الیاف سالم در غلظت 8 درصد تولید شدند. برای تولید نانوالیاف با استحکام بیشتر، CNC در مقادیر 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد بر اساس درصد وزنی PVA به محلول پلیمر افزوده شد و طراحی آزمایشات بر اساس روش تاگوچی برای رسیدن به قطر کمتر از 100 نانومتر، با متغیرهای ولتاژ الکتریکی، فاصله الکتروریسی، سرعت تغذیه محلول و غلظت CNC انجام شد. برای مقاوم-سازی نانو الیاف در برابر آب از گلوتارآلدهید (GA) به عنوان پیونددهندة عرضی استفاده شد. ویژگی‌های مرفولوژیکی و سطحی الیاف با میکروسکوپ‌های FESEM و SEM بررسی شد. برای بررسی برهم‌کنش‌های شیمیایی مواد از FTIR و از آزمون کرنش کششی برای بررسی خواص استحکامی کامپوزیت نانوالیاف استفاده شد. بر اساس نتایج، نانوالیاف با میانگین قطر 16 ± 87 نانومتر در غلظت 5/0 درصد CNC، به‌دست آمدند. در اثر افزودن نانوکریستال، مدول الاستیسیته نانوکامپوزیت‌ها افزایش و تخلخل آنها کاهش یافت. غوطه‌وری نانوکامپوزیت‌ها در محلول گلوتارآلدهید واکشیدگی نانوکامپوزیت‌ها را کاهش داده و مانع از انحلال و پراکندگی آنها در آب شد.
فراورده های مرکب چوب
شوبو صالحچور؛ مهدی جنوبی؛ مسعود احمدزاده؛ فاطمه رفیعیان
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی تخریب زیستی نانو چندسازه‌های ساخته‌شده از پلی وینیل الکل و نانو الیاف سلولزی تحت شرایط کمپوست کنترل شده و ارزیابی کیفیت کمپوست نهائی بود. فیلم‌های نانو چندسازه بر پایه پلی وینیل الکل با مقادیر 5، 10، 20 و 30 درصد وزنی نانو الیاف سلولزی و با استفاده از نیتروژن مایع، خشک‌کردن انجمادی و پرس داغ تهیه شدند. نمونه‌ها ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی تخریب زیستی نانو چندسازه‌های ساخته‌شده از پلی وینیل الکل و نانو الیاف سلولزی تحت شرایط کمپوست کنترل شده و ارزیابی کیفیت کمپوست نهائی بود. فیلم‌های نانو چندسازه بر پایه پلی وینیل الکل با مقادیر 5، 10، 20 و 30 درصد وزنی نانو الیاف سلولزی و با استفاده از نیتروژن مایع، خشک‌کردن انجمادی و پرس داغ تهیه شدند. نمونه‌ها به مدت 150 روز در داخل کمپوست تولیدی از پسماندهای آلی شهر کرج دفن شدند. تخریب زیستی نمونه‌ها بوسیله آزمونهای بصری، کاهش وزن، میکروسکوپ الکترونی و طیفسنجی فروسرخ مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین اثرات سمیت نمونههای کمپوست بوسیله آزمون رشد گیاه (شاهی و اسفناج) ارزیابی گردید. مطالعه زیست تخریبپذیری فیلم‌های نانو چندسازهها در طول کمپوست کردن نشان داد، مقدار تخریب فیلم‌های نانو چندسازهها به مقدار نانو الیاف سلولزی بستگی دارد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نیز نشان داد، با افزایش مقدار نانو الیاف سلولزی مقدار تخریب (خلل و فرج و ترک ) در سطح نمونه‌ها افزایش یافت. آزمون سمیت با استفاده از رشد گیاه نشان داد که نمونههای کمپوست حاوی پلی وینیل الکل و نانو الیاف سلولزی، اثر بازدارندگی بر رشد هیچ یک از دو گیاه نداشت.
