مدیریت و اقتصاد چوب
رضا جزایری؛ رضا حاجی‌حسنی؛ صدیقه نظری
چکیده
هدف اصلی این مطالعه ارزیابی اثر تیمار آب‌گرمایی به همراه اسیدبوریک بر برخی ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی و مقاومت به آتش چوب دو گونه صنوبر (Populus nigra) و کاج رادیاتا (Pinus radiata) بود. در این مطالعه برای تیمار آب‌گرمایی از دو زمان 60 و 90 دقیقه با دو درجه حرارت ○C150 و ○C180 و برای تیمار اشباع از اسید بوریک با غلظت‌های 1, 3 و 5 درصد محلول در آب استفاده ...
بیشتر
هدف اصلی این مطالعه ارزیابی اثر تیمار آب‌گرمایی به همراه اسیدبوریک بر برخی ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی و مقاومت به آتش چوب دو گونه صنوبر (Populus nigra) و کاج رادیاتا (Pinus radiata) بود. در این مطالعه برای تیمار آب‌گرمایی از دو زمان 60 و 90 دقیقه با دو درجه حرارت ○C150 و ○C180 و برای تیمار اشباع از اسید بوریک با غلظت‌های 1, 3 و 5 درصد محلول در آب استفاده گردید. اندازه‌گیری ویژگیهای مورد بررسی شامل مقاومت خمشی، مقاومت به ضربه، واکشیدگی ضخامت و مقاومت به آتش (کاهش وزن بر اثر آتش) بترتیب توسط استانداردهای ASTM-D143 ، ASTM-D256 ، ASTM 4446-2002 و ISO 11925 صورت پذیرفت. در خصوص مقاومت به آتش تیمار 5 درصد اسید بوریک کمترین کاهش وزن را بر اثر سوختگی، در چوب دو گونه نشان داد. این در حالی بود که بر اثر تیمار آب‌گرمایی به تنهایی مقاومت به آتش حتی کمتر از شاهد گردید. در این ارتباط تلفیق تیمار آب‌گرمایی با تیمار اسید بوریک باعث نتایج نزدیک به با تیمار اشباع با اسید بوریک شد. در خصوص تاثیر مثبت تیمار آب‌گرمایی بر بهبود ثبات ابعادی که از نتایج مطالعه حاضر به‌شمار می‌رود، دمای ○C180 با زمان 90 دقیقه واکشیدگی 24 ساعت چوب دوگونه صنوبر و کاج رادیاتا را به ترتیب حدود 8/36 و 42 درصد کاهش داد. در رابطه با مقاومت به ضربه اثر تیمار آب‌گرمایی بر چوب هر دو گونه و تأثیر تیمار اسیدبوریک بر چوب کاج رادیاتا منفی بود. تیمار ○C180 با زمان 90 دقیقه باعث کاهش مقاومت به ضربه در حدود 2/28 درصد در چوب هر دو گونه شد و تیمار 5 درصد اسید بوریک کاهش 3/13 درصد این وِیژگی را در چوب کاج رادیاتا سبب شد.
سهیلا ایزدیار؛ رقیه حمزه زاده؛ داود افهامی سیسی
چکیده
هدف از این پژوهش، اثر اشباع چوب صنوبر با نانو ولاستونیت و مخلوط نانو ولاستونیت و استایرن بر مقاومت به آتش و خواص مکانیکی چوب پلیمر ساخته شده می‌باشد. نمونه‌های چوب صنوبر(Populus deltoides) با نانو ولاستونیت با غلظت 4 درصد و مونومر استایرن محول در متانول با غلظت 75 درصد، با روش خلاء- فشار اشباع شدند. چهار تیمار مختلف چوب با نانو ولاستونیت، استایرن، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، اثر اشباع چوب صنوبر با نانو ولاستونیت و مخلوط نانو ولاستونیت و استایرن بر مقاومت به آتش و خواص مکانیکی چوب پلیمر ساخته شده می‌باشد. نمونه‌های چوب صنوبر(Populus deltoides) با نانو ولاستونیت با غلظت 4 درصد و مونومر استایرن محول در متانول با غلظت 75 درصد، با روش خلاء- فشار اشباع شدند. چهار تیمار مختلف چوب با نانو ولاستونیت، استایرن، اشباع مخلوط نانو ولاستونیت و استایرن (تیمار یک مرحله‌ای) به نسبت یک به یک و در نهایت، اشباع اولیه چوب به وسیله نانو ولاستونیت و سپس استایرن (تیمار دو مرحله‌ای) مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، خواص مقاومت به آتش و خواص مکانیکی نمونه‌ها بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که کاهش وزن چوب در برابر آتش در تیمار دو مرحله‌ای (NW+St)، 38/61 درصد و در تیمار یک مرحله‌ای (NW/St)، 68/69 درصد نسبت به نمونه شاهد بهبود یافت. دوام شعله تیمار NW/St نیز تقریباً با تیمار NW برابر می‌باشد و 30 درصد نسبت به نمونه شاهد بهبود نشان داد. کاهش سطح کربونیزه شده درتیمارهای دو مرحله‌ای (NW+St) و یک مرحله‌ای (NW/St) به ترتیب برابر 53/28 و 06/29 درصد بود که کاهش قابل توجه‌ای را نشان داد. نتایج آزمون‌های مکانیکی نشان داد که در اثر حضور ماده کندسوز کننده مقاومت به فشار موازی الیاف در تیمار NW/St بیشترین مقدار را در بین سایر تیمارها داشت که افزایشی برابر 41/57 درصد را نسبت به نمونه شاهد نشان داد. مدول الاستیسیته و گسیختگی تیمار NW/St به ترتیب 77/26 و 71/35 درصد نسبت به نمونه شاهد افزایش داشتند. به علاوه، مقاومت به سختی تیمار NW/St 09/107 درصد نسبت به نمونه شاهد افزایش نشان داد. در مجموع می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مخلوط کردن نانو ولاستونیت با استایرن در عین حال که مقاومت چوب پلیمر را در برابر آتش افزایش داد، باعث بهبود خواص مکانیکی چوب پلیمر هم شد.
محمد مهدی مهراندیش؛ آیسونا طلائی؛ محمد هادی رضوانی
چکیده
DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.547.69.4.1576.1601 اشتعال‌پذیری یکی از مهم‌ترین پارامترهایی است که دامنه کاربرد چوب را دچار محدودیت می‌سازد. بنابراین، بهبود خواص کندسوزکنندگی چوب از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر اصلاح با اسید سیتریک و مقایسه آن با بوراکس و کلرید آمونیوم بر روی اشتعال‌پذیری چوب پالونیا انجام شد. نمونه‌های ...
بیشتر
DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.547.69.4.1576.1601 اشتعال‌پذیری یکی از مهم‌ترین پارامترهایی است که دامنه کاربرد چوب را دچار محدودیت می‌سازد. بنابراین، بهبود خواص کندسوزکنندگی چوب از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر اصلاح با اسید سیتریک و مقایسه آن با بوراکس و کلرید آمونیوم بر روی اشتعال‌پذیری چوب پالونیا انجام شد. نمونه‌های آزمونی تهیه گردیدند و در سیلندر آزمایشگاهی با محلول‌های شیمیایی در غلظت 10 درصد به‌روش سلول تهی اشباع شدند. براساس شرایط پیش تیمار، واکنش اصلاح به روش گرمادهی با آون در سطوح دمایی و زمانی مختلف صورت گرفت. عملکرد آتش‌گیری نمونه‌ها با اندازه‌گیری شاخص‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر مواد کندسوزکننده مختلف بر روی جذب آب و واکشیدگی حجمی کوتاه مدت نمونه‌ها مورد مطالعه قرار گرفت. آزمون آتش نشان داد که با تیمار نمونه‌ها با اسید سیتریک و مواد کندسوزکننده، مقدار کاهش جرم کمتر و مدت زمان شعله‌وری و مدت زمان افروختگی بیشتری به‌دست‌آمده است. این یافته‌ها به شکل‌گیری لایه ذغالی محافظتی به‌وسیله اسید سیتریک و مواد کندسوزکننده نسبت داده شد. خواص آتش‌گیری تیمار با بوراکس در مقایسه با نمونه‌هایی که از اسید سیتریک و کلرید آمونیوم بهره می‌بردند، نتایج بهتری را حاصل کرد. به‌علاوه، در اثر حضور اسید سیتریک و مواد کندسوزکننده مقاومت به جذب آب و ثبات ابعاد بهبود یافت. نتایج طیف FTIR نشان داد که گروه‌های کربوکسیل اسید سیتریک با گروه‌های هیدروکسیل چوب واکنش داده و باعث افزایش وزن نمونه‌ها شده است. تغییر در شاخص‌های بلورینگی سلولز، کربونیل و هیدروکسیل نیز از طیف FTIR منتج گردید.
فراورده های مرکب چوب
وحید تذکر رضایی؛ عبداله نجفی؛ احمد سینایی
چکیده
در این تحقیق اثر نانو ولاستونیت برخواص خمشی و مقاومت به آتش چند سازه چوب پلاستیک آرد چوب/پلی پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. آرد چوب از گونه راش به میزان 60%، پلی پروپیلن به عنوان ماتریس پلیمری به میزان 37% و پلی اتیلن گرافت شده با مالئیک انیدرید به عنوان ماده سازگار کننده به میزان 3% وزن کل به کار گرفته شد. همچنین ماده نانو ولاستونیت در چهار ...
بیشتر
در این تحقیق اثر نانو ولاستونیت برخواص خمشی و مقاومت به آتش چند سازه چوب پلاستیک آرد چوب/پلی پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. آرد چوب از گونه راش به میزان 60%، پلی پروپیلن به عنوان ماتریس پلیمری به میزان 37% و پلی اتیلن گرافت شده با مالئیک انیدرید به عنوان ماده سازگار کننده به میزان 3% وزن کل به کار گرفته شد. همچنین ماده نانو ولاستونیت در چهار سطح 0،1،3و5 درصد وزن خشک چوب استفاده گردید. نمونه ها با ابعاد 1× 20× 25 سانتی متر و دانسیته g/cm3 1با روش پرس گرم تهیه گردید.مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته مطابق با استاندارد ASTMو خواص مقاومت به آتش شامل مدت زمان شعله وری، مدت زمان دوام شعله، مدت زمان گدازش و کاهش جرم بر اساس استاندارد 11925 ISO اندازه گیری شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که با افزایش ماده نانو ولاستونیت مقاومت خمشی،مدول الاستیسیته و مدت زمان شعله وری افزایش، ولی کاهش جرم، مدت زمان دوام شعله و مدت زمان گدازش کاهش می یابد. به منظور بررسی چگونگی پراکنش ذرات نانو ولاستونیت از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان استفاده گردید.
فراورده های مرکب چوب
حسین رنگ آور؛ سید اصغر علوی سرشت
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر نانو ولاستونیت و استفاده از پلیمرهای پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن سنگین بر مقاومت به آتش تخته خرده چوب سه لایه و همسان ساخته شده از خرده چوب صنعتی و ساقه فلفل انجام شد. چسب مورد استفاده از نوع اوره فرمالدئید به میزان 12 درصد و مقدار نانو ولاستونیت به میزان ثابت 10 درصد نسبت به جرم خشک مواد چوبی به صورت مخلوط ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر نانو ولاستونیت و استفاده از پلیمرهای پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن سنگین بر مقاومت به آتش تخته خرده چوب سه لایه و همسان ساخته شده از خرده چوب صنعتی و ساقه فلفل انجام شد. چسب مورد استفاده از نوع اوره فرمالدئید به میزان 12 درصد و مقدار نانو ولاستونیت به میزان ثابت 10 درصد نسبت به جرم خشک مواد چوبی به صورت مخلوط با چسب مورد استفاده قرار گرفت. نوع تخته در سه سطح شامل همسان(مخلوط خرده چوب صنعتی با خرده های ساقه فلفل) ، سه لایه به دو شکل، شامل لایه مغزی خرده چوب ساقه فلفل و لایه سطحی خرده چوب صنعتی و لایه مغزی خرده چوب صنعتی و لایه سطحی خرده چوب ساقه فلفل و نوع پلیمر در دو سطح پلی اتیلن سنگین و پلی وینیل کلراید و استفاده از نانو در دو سطح (با نانو و بدون نانو) به عنوان عوامل متغیر در نظر گرفته شدند. نمونه های آزمونی جهت بررسی ویژگیهای مقاومت به آتش تخته های ساخته شده شامل زمان اشتعال، زمان گداختگی، درصد کاهش وزن و سطح کربونیزه شده هر یک در دو زمان 2 و 30 دقیقه طبق استاندارد ISO 11925 تهیه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از نانو ولاستونیت و پلیمرهای پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن سنگین سبب بهبود مقاومت به آتش تخته ها شد. در این خصوص پلیمر پلی اتیلن سنگین تاثیر مناسبتری در مقاومت به آتش تخته ها داشت. تخته های سه لایه با ساختار خرده چوب صنعتی در لایه های سطحی دارای زمان اشتعال و گداختگی بیشتری بودند اما درصد کاهش وزن و سطح کربونیزه شده در تخته های سه لایه با ساختار خرده ساقه های فلفل در لایه های سطحی کمتر بود.
