امیرحسین مهرانفر؛ امیر خسروانی؛ مهدی رحمانی نیا
چکیده
با توجه به اینکه الیاف سلولزی در کاغذسازی حاوی بار منفی هستند، بنابراین برخی مواد افزودنی پلیمری که در داخل خمیرکاغذ بهکار میروند، حامل یونهای دارای بار مخالف (پلی الکترولیت کاتیونی) میباشند. این در حالی است که با افزایش هدایت الکتریکی سوسپانسیون، کارایی بسیاری از پلیالکترولیتها با مشکل مواجه میشود. لذا با توجه به تلاش ...
بیشتر
با توجه به اینکه الیاف سلولزی در کاغذسازی حاوی بار منفی هستند، بنابراین برخی مواد افزودنی پلیمری که در داخل خمیرکاغذ بهکار میروند، حامل یونهای دارای بار مخالف (پلی الکترولیت کاتیونی) میباشند. این در حالی است که با افزایش هدایت الکتریکی سوسپانسیون، کارایی بسیاری از پلیالکترولیتها با مشکل مواجه میشود. لذا با توجه به تلاش صنایع به بستن سیستم آب و مصرف آب تازه کمتر و در نتیجه افزایش هدایت الکتریکی خمیرکاغذ، لازم به بررسی است که عملکرد مواد افزودنی کارآمد برپایه پلی الکترولیتها نظیر نشاسته کاتیونی - نانوسیلیکای آنیونی تا چه حد تحت تاثیر منفی قرار میگیرد. به همین دلیل میزان تاثیرپذیری عملکرد ترکیب افزودنی مذکور از هدایت الکتریکی خمیرکاغذ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد هدایت الکتریکی تاثیر منفی بر کارایی این سیستم ماده افزودنی پایانه تر داشته است؛ اما میزان تاثیرگذاری آن به ویژگی مورد بررسی مرتبط بوده است. چنانکه در برخی ویژگیها در مقدار کم پلیالکترولیت و هدایت الکتریکی زیاد، کارایی مثبت این سیستم ماده افزودنی دیگر معنیدار نبود . اما در برخی دیگر از ویژگیهای خمیرکاغذ، نظیر پیوند درونی و درجه روانی، علیرغم اثرات منفی هدایت الکتریکی زیاد، همچنان کارایی مثبت نشاسته– نانوسیلیکا بصورت معنیداری مشهود بود.
نرگس رمضانی؛ امیر خسروانی؛ حمیدرضا رودی
چکیده
DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.535.69.4.1578.1610 کایتوزان یکی از بیوپلیمرهایی است که دارای ویژگیهای منحصر بهفردی میباشد و اخیراً در کاربردهایی نظیر کاغذسازی مورد توجه قرار گرفته است. این پلیمر در شرایط اسیدی محلول بوده و قابلیت اثرگذاری به عنوان یک پلیالکترولیت در شرایط کلوییدی خمیرکاغذ را داراست. در حالی که بر اساس مطالعات انجامشده، کارایی این ...
بیشتر
DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.535.69.4.1578.1610 کایتوزان یکی از بیوپلیمرهایی است که دارای ویژگیهای منحصر بهفردی میباشد و اخیراً در کاربردهایی نظیر کاغذسازی مورد توجه قرار گرفته است. این پلیمر در شرایط اسیدی محلول بوده و قابلیت اثرگذاری به عنوان یک پلیالکترولیت در شرایط کلوییدی خمیرکاغذ را داراست. در حالی که بر اساس مطالعات انجامشده، کارایی این پلیالکترولیت در بهبود قابلیت آبگیری، ماندگاری و حتی ویژگیهای مقاومتی در شرایط قلیایی بهتر بوده است. لذا در این تحقیق، عملکرد کایتوزان در شرایط مختلف مورد مطالعه قرار گرفت و سعی شد نتایج حاصله با استفاده از مدل ویفر سیلیکونی، تکنیک الیپسومتری و برپایه تفسیر فرآیند جذب سطحی و نحوهی قرارگیری کایتوزان مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور، الیاف کرافت سفیدشده سوزنیبرگان تا درجه روانی کانادایی 300 میلیلیتر پالایش گردید و پس از افزودن کایتوزان و نیز نانوسیلیکا در pH مختلف، فاکتورهای درجه روانی و ماندگاری مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج این تحقیق تأیید نمود که پلیالکترولیت کایتوزان به تنهایی و نیز همراه نانوسیلیکا در pH قلیایی عملکرد مناسبی را در افزایش آبگیری و ماندگاری نسبت به سایر سطوح pH از خود نشان داد. اما در آزمون درجهی روانی در pH اسیدی، افزودن کایتوزان بههمراه نانوسیلیکا موجب کاهش آبگیری گردید و در آزمون ماندگاری نرمه در pHهای خنثی و اسیدی اثر قابل ملاحظهای مشاهده نشد. در ادامه به منظور تفسیر این مشاهدات و توجیه چگونگی رفتار پلیالکترولیت کایتوزان، دادههای حاصل از تکنیک الیپسومتری برای بررسی نحوه قرارگیری و ضخامت لایه جذب شده کایتوزان مورد بررسی قرار گرفت که نشاندهنده ضخامت بیشتر لایه پلیمری جذب شده در شرایط قلیایی و بنابراین امکان تشکیل دم و مارپیچ گستردهتر در محیط و قابلیت تأثیرگذاری بیشتر فراتر از لایه دوگانه الکتریکی بوده است.