چکیده در این مطالعه رفتار نوری نمونههای لیگنین یورکمن متیله شده و متیله نشده صنوبر با دو نمونه ترکیب مدل لیگنین فنولی و غیر فنولی دارای اتصالβ-O-4 مقایسه شده است. برای این منظور پس از آغشته سازی و انتقال چهار نمونه بر روی زمینه سلولزی خالص (کاغذ واتمن) و پرتودهی در زمانهای 5، 10، 15 و 20 ساعت با نور فرابنفش و مرئی، تغییرات انجام شده توسط تکنیک ATR – FTIR پیگیری و موردبررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که پرتودهی، ساختار شیمیایی همه نمونهها را تغییر داده است. لیگنین حساسترین ترکیب نسبت به تخریب نوری است و بر اثر پرتودهی، نوارهای جذبی مشخصه آن در طیفها کاهش مییابد. این تغییرات با تشکیل نوار جذبی جدید مربوط به گروههای کربونیل که در cm-11735 ظاهر میشود، همراه است. در مقایسه با نمونههای متیله نشده، سرعت تخریب و تجزیه لیگنین در فرمهای متیله شده نسبتاً کمتر است. به بیان دیگر متیله کردن گروههای هیدروکسیل فنولی، تغییرات شیمیایی ناشی از پرتودهی را کاهش میدهد.