نگین قهرانی؛ نورالدین نظرنژاد؛ امید رمضانی؛ قاسم اسدپور
چکیده
بازسازی سلولز بهروش انحلال مستقیم در حلال، اساساً شامل پیشتیمار سلولز با یک حلال است که زنجیرهای سلولز را واکشیده میکند و منجر به سستسازی مولکول‌های سلولز میشود. محلول‌های آبی بر پایه سدیم هیدروکسید (NaOH) یک حلال سلولزی ارزان، غیر فرار، غیر سمی و دوستدار محیط‌زیست با قدرت انحلال سریع در دمای پایین است. سازوکار انحلال ...
بیشتر
بازسازی سلولز بهروش انحلال مستقیم در حلال، اساساً شامل پیشتیمار سلولز با یک حلال است که زنجیرهای سلولز را واکشیده میکند و منجر به سستسازی مولکول‌های سلولز میشود. محلول‌های آبی بر پایه سدیم هیدروکسید (NaOH) یک حلال سلولزی ارزان، غیر فرار، غیر سمی و دوستدار محیط‌زیست با قدرت انحلال سریع در دمای پایین است. سازوکار انحلال سلولز در این حلال هنوز کاملاً مشخص نیست، زیرا پارامترهایی مانند دما، تبلور و درجه پلیمریزاسیون سلولز وجود دارد که بر حلالیت سلولز در سیستم NaOH / اوره تأثیر می‌گذارد. ازاین‌رو، این پژوهش به بررسی تأثیر تغییرات فاکتور کاپا در رنگبری با دی‌اکسید کلر بر انحلال خمیرکاغذ حاصل از الیاف بازیافتی کارتن کنگرهای کهنه (OCC)، مطالعه ترکیبات شیمیایی (لیگنین و همیسلولز) و درجه بسپارش سلولز پرداخت. نتایج نشان داد با کاهش هرچه بیشتر لیگنین میزان انحلال کاهش مییابد و این کاهش انحلال در میزان لیگنین زیر 3 درصد شدیدتر است (کاهش از 44% به حدود 37% انحلال). بنابراین به نظر میرسد که طی فرایند رنگبری و حذف قسمتی از لیگنین و همیسلولز، بخشی از سلولز با درجه بسپارش کم نیز خارج میشود و میانگین بسپارش سلولز باقی‌مانده افزایش مییابد که در برابر پدیده انحلال خمیرکاغذ مقاومت بیشتری دارد. با افزایش فاکتور کاپا (به 2/0 و 3/0)، در مقادیر درصد انحلال و همیسلولز تغییر چندانی مشاهده نشد. به‌طورکلی به نظر میرسد لیگنین و درجه بسپارش تنها عوامل مؤثر بر میزان انحلال خمیرکاغذ OCC و سلولز نیستند و میزان همیسلولز نیز میتواند تأثیرگذار باشد.
نگین قهرانی؛ نورالدین نظرنژاد؛ امید رمضانی؛ قاسم اسدپور
چکیده
یکی از کاربردهای متداول سلولز، تولید خمیر حلشونده است که به‌میزان خلوص بالا نیاز دارد. برای تولید خمیر حلشونده، منابع سلولزی متفاوتی استفاده میشود. اخیراً به دلیل جنگلزدایی و کمبود زمین کشاورزی و مشکلات مربوط به کشت و زرع، استفاده از منابع سلولزی چوبی و غیرچوبی (پنبه) کاهش یافته است. درنتیجه الیاف بازیافتی، بهعنوان یکی ...
بیشتر
یکی از کاربردهای متداول سلولز، تولید خمیر حلشونده است که به‌میزان خلوص بالا نیاز دارد. برای تولید خمیر حلشونده، منابع سلولزی متفاوتی استفاده میشود. اخیراً به دلیل جنگلزدایی و کمبود زمین کشاورزی و مشکلات مربوط به کشت و زرع، استفاده از منابع سلولزی چوبی و غیرچوبی (پنبه) کاهش یافته است. درنتیجه الیاف بازیافتی، بهعنوان یکی از منابع سلولزی مورد توجه قرار گرفته است. دی‌اکسید کلر بهعنوان ماده رنگبر کاملاً گزینشی عمل میکند و افزایش فاکتور کاپا در حذف مقادیر لیگنین بسیار کارآمد است. در این پژوهش، خمیر حلشونده حاصل از الیاف بازیافتی طی پخت سودا و رنگبری با دی‌اکسید کلر بهدست آمد. سپس تأثیر تغییرات در فاکتور کاپای مرحله دوم رنگبری با دیاکسیدکلر (D2) بر ترکیبات شیمیایی (هولوسلولز و لیگنین)، دسترسپذیری (ماندگاری آب)، درجه بسپارش، آلفاسلولز و درجه روشنی مورد بررسی قرار میگیرند. نتایج نشان داد که تخریب هولوسلولز شدید نبوده و دیاکسیدکلر منجر به آسیب سلولز و کاهش آلفاسلولز و همچنین کاهش درجه بسپارش نشد. حذف لیگنین بهعنوان بخش آبگریز و باقی ماندن همیسلولزها بهعنوان بخش آبدوست، افزایش دسترسپذیری و ماندگاری آب و کاهش درجه روشنی را به همراه داشت.
