خمیر کاغذ و کاغذ
مهرنوش توکلی؛ علی قاسمیان؛ محمدرضا دهقانی فیروزآبادی؛ ویتک گرژکویاک؛ بارت مازلا
چکیده
سابقه و هدف: اثرات مخرب ناشی از افزایش حرارت در بسترهای سلولزی که بهعنوان پایههای اصلی صنایع بستهبندی، بستهبندیهای مرغوب بهداشتی و بستهبندی مهمات بهکار میروند، امری بدیهی و ناگزیر است. از این رو، اصلاح ساختار این فرآوردههای زیستی توسط ترکیبات شیمیائی سبز و دوستدار محیط زیست بهمنظور افزایش دوام در برابر حرارت، ...
بیشتر
سابقه و هدف: اثرات مخرب ناشی از افزایش حرارت در بسترهای سلولزی که بهعنوان پایههای اصلی صنایع بستهبندی، بستهبندیهای مرغوب بهداشتی و بستهبندی مهمات بهکار میروند، امری بدیهی و ناگزیر است. از این رو، اصلاح ساختار این فرآوردههای زیستی توسط ترکیبات شیمیائی سبز و دوستدار محیط زیست بهمنظور افزایش دوام در برابر حرارت، ضروری است. مواد و روشها: در پژوهش حاضر، نانوالیاف سلولزی و نانوکریستالهای سلولزی اکسید شده با تمپو، بهصورت جداگانه، توسط ترکیبات حاوی مواد کندسوزکننده، بهصورت مخلوط دوگانه شامل "مونوآمونیوم فسفات و پروتئین آلبومین"، "سیلیکا و متیل-تریمتوکسی سیلان" و مخلوط چهارگانه حاوی هر چهار ماده یاد شده، کندسوز شدند. سپس هر مخلوط بهصورت جداگانه توسط پوششدهنده میلهای روی مقواهای سلولزی تولیدی، پوششدهی شد. ویژگیهای کندسوزی مقواهای حاصل توسط سه آزمون حرارتی شامل: لوله آتش کوچک، درصد شاخص اکسیژن محدود و گرماسنج کاهش وزن ارزیابی شدند. نتایج: بر مبنای نتایج مشاهده شده، نقش مونوآمونیوم فسفات، بهسبب حضور گروههای فسفات بهعنوان عامل پیشبرنده واکنش زغالسازی در حین سوختن، بهتنهایی در مخلوط دوگانه برجستهتر از مخلوط چهارگانه پوششدهی، در مقواهای پوشش-دهیشده بر پایه نانوالیاف سلولزی و مقواهای پوششدهیشده بر پایه نانوکریستالهای سلولزی، بود. مقایسه نانوالیاف سلولزی و نانوکریستالهای سلولزی کندسوز شده، بهعنوان پایه اصلی فرمول پوششدهی نشان داد که مقواهای پوششدهیشده با نانوالیاف سلولزی کندسوز شده، بهسبب دارا بودن بخشهای آمورف و کریستالی، میزان کاهش وزن بسیار کمتری در آزمون لوله آتش کوچک، درصد شاخص اکسیژن محدود تقریبا مشابه و حداکثر سرعت آزادسازی گرما و سرعت آزادسازی گرمای تقریبا یکسانی را در آزمون گرما-سنج کاهش وزن، نسبت به مقواهای پوششدهیشده با نانوکریستالهای سلولزی کندسوز شده، نشان دادند. نتیجهگیری: بهطور کلی، نانوالیاف سلولزی و نانوکریستالهای سلولزی کندسوز شده با مونوآمونیوم فسفات و آلبومین حتی در غلظت کم، میتوانند بهعنوان کندسوزکننده موثر و جایگزین کندسوزکنندههای سنتی متداول، برای تولید بستهبندیهای سلولزی باکیفیت استفاده شوند.
سیده عاطفه نصیری؛ احمدرضا سرائیان؛ علی قاسمیان؛ قاسم اسدپور اتوئی
چکیده
ویژگیهای مقاومتی مقواهای تولید شده از خمیرکاغذهای بازیافتی دارای اهمیت فراوانی هستند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر افزودن مواد افزاینده حجیمی و نشاسته استیله بر مقاومتهای مقوای ساخته شده از ترکیب دو خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سولفیت خنثی و مقوای کهنه کنگرهای انجام شد. برای این منظور به این خمیرکاغذ دو ماده افزاینده حجیمی شامل ...
بیشتر
ویژگیهای مقاومتی مقواهای تولید شده از خمیرکاغذهای بازیافتی دارای اهمیت فراوانی هستند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر افزودن مواد افزاینده حجیمی و نشاسته استیله بر مقاومتهای مقوای ساخته شده از ترکیب دو خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سولفیت خنثی و مقوای کهنه کنگرهای انجام شد. برای این منظور به این خمیرکاغذ دو ماده افزاینده حجیمی شامل تری پروپیلین گلیکول بوتیل اتر (Tripropylene glycol butyl ether) و دی پروپیلین گلیکول بوتیل اتر (Dipropylene glycol butyl ether) هر یک بهطور مجزا و در سطح 9/0 درصد وزن خشک خمیرکاغذ افزوده شد، علاوهبراین هر یک از این مواد همراه با نشاسته استیله شده (در سطح 4 درصد بر اساس وزن خشک خمیرکاغذ) به خمیرکاغذ مقوا افزوده شدند و مقاومتهای مقواهای تولید شده آزمایش گردید. نتایج آماری نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر مقواهای تولید شده معنیدار بود. مقواهای تیمار شده با مواد افزاینده حجیمی تری پروپیلین گلیکول بوتیل اتر و دی پروپیلین گلیکول بوتیل اتر، حجم ویژه و ضخامت بیشتری نسبت به نمونه شاهد داشتند، اما با افزودن مواد افزاینده حجیمی، مقاومتها افت کرد. برای بهبود مقاومتها از ترکیب نشاسته استیله شده با مواد افزاینده حجیمی استفاده شد. با افزودن نشاسته استیله به همراه مواد افزاینده حجیمی، بهبود مقاومتها در نمونهها مشاهده شد. همچنین مقوای تیمار شده با تری پروپیلین گلیکول بوتیل اتر بههمراه نشاسته استیله شده دارای بیشترین مقاومت در برابر کشش، ترکیدن، پارگی، سفتی خمشی، مقاومت به لهیدگی در حالت حلقوی و لایه کنگرهای نمونه بود.