حفاظت و اصلاح چوب
عطیه‌السادات موسوی سنگدهی؛ رضا اولادی؛ داود افهامی سیسی؛ ملیحه اختری
چکیده
حفاظت زیستی، یکی از شیوه‌های نوین و دوستدار محیطزیست درحفاظت چوب بوده که در آن میکروارگانیسمهای زنده جایگزین مواد شیمیایی شده‌اند. این پژوهش با هدف بررسی حفاظت زیستی چوب راش در برابر قارچ عامل پوسیدگی سفید (Trametes versicolor) با استفاده از قارچ مایکوپارازیت تریکودرما (Trichoderma harzianum) انجام گرفت. به همین منظور، قدرت بازدارندگی تریکودرما در ...
بیشتر
حفاظت زیستی، یکی از شیوه‌های نوین و دوستدار محیطزیست درحفاظت چوب بوده که در آن میکروارگانیسمهای زنده جایگزین مواد شیمیایی شده‌اند. این پژوهش با هدف بررسی حفاظت زیستی چوب راش در برابر قارچ عامل پوسیدگی سفید (Trametes versicolor) با استفاده از قارچ مایکوپارازیت تریکودرما (Trichoderma harzianum) انجام گرفت. به همین منظور، قدرت بازدارندگی تریکودرما در برابر قارچ عامل پوسیدگی چوب، در محیط کشت دوگانه و همچنین روی چوب مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه‌های چوبی در دو بازه زمانی چهار و هشت هفته‌ای در مجاورت قارچ تریکودرما قرار داده شده و سپس به مدت 16 هفته در معرض قارچ پوسیدگی سفید قرار گرفتند. آزمون کشت دوگانه، قدرت آنتاگونیستی تریکودرما دربرابر قارچ مخرب چوب را اثبات کرد؛ به نحوی که پس از 14 روز، تریکودرما نه تنها مانع گسترش ریسه‌های قارچ مخرب شده بود، بلکه روی میسیلیوم آنها را نیز پوشانده بود. سنجش آنزیم سلولاز نشان داد که این جدایه از تریکودرما توانایی اندکی در ترشح این آنزیم داشته و به همین دلیل پس از تیمار چوب با تریکودرما، نمونه‌ها کاهش جرم بسیار کمی داشتند؛ نتیجه‌ای که با طیف‌سنجی مادون قرمز نیز تایید شد. مدت زمان مجاورت‌دهی چوب با تریکودرما عامل مهمی در قدرت بازدارندگی بود؛ به‌طوریکه افزایش یک ماهه زمان تیمار باعث شد که میزان کاهش جرم چوب های راش از حدود 15% به زیر 1% برسد و این درحالی است که کاهش جرم نمونه های شاهد بیش از 30% بود. درمجموع می‌توان نتیجه گرفت که تیمار بلند مدت چوب راش با قارچ تریکودرما تاثیر مخربی بر چوب نداشته و باعث حفاظت آن در برابر قارچ مولد پوسیدگی سفید می‌شود. از این رو، استفاده از این نوع حفاظت زیستی برای پیش‌تیمار چوب راش و یا ترکیب آن با مواد حفاظتی دیگر پیشنهاد می‌شود.
مدیریت و اقتصاد چوب
آرش حسن پور؛ بهزاد بازیار؛ حبیب الله خادمی اسلام؛ امیر هومن حمصی
چکیده
امروزه بیش از 10 درصد از مواد مرکب چوب - پلاستیک مصارف ساختمانی دارند که قسمت عمده آنها در محوطههای بیرونی مصرف میشوند. با توجه تاثیر زیاد پوسیدگی قارچی بر خواص فیزیکی و مکانیکی مواد مرکب، بررسی دوام این محصولات در برابر عوامل مخرب بیولوژیک اهمی‌ت ویژهای دارد و مصرف کنندگان باید از کارایی این مواد در شرایط سرویس و دوام آنها ...
بیشتر
امروزه بیش از 10 درصد از مواد مرکب چوب - پلاستیک مصارف ساختمانی دارند که قسمت عمده آنها در محوطههای بیرونی مصرف میشوند. با توجه تاثیر زیاد پوسیدگی قارچی بر خواص فیزیکی و مکانیکی مواد مرکب، بررسی دوام این محصولات در برابر عوامل مخرب بیولوژیک اهمی‌ت ویژهای دارد و مصرف کنندگان باید از کارایی این مواد در شرایط سرویس و دوام آنها در برابر عوامل مخرب فیزیکی، مکانیکی و بیولوژیکی مطمئن باشند. در این تحقیق مقایسه اثر کاهش جرم (به عنوان فاکتور ثابت) دو قارچ مولد پوسیدگی سفید(Trametes versicolor ) وپوسیدگی قهوه ای(Coniophora puteana) بر روی ترکیب‌های فراورده‌های مرکب چوب-پلاستیک با نسبت وزنی 40، 50، 60 و 70 در صد الیاف پس از 4، 8 ،12و 16 هفته مجاورت با قارچ مورد بررسی قرار گرفته است. محاسبه‌ها نشان داد با افزایش نسبت ماده چوبی در ترکیب اولیه اثرات کاهش جرم توسط دو قارچ بیشتر می‌شود. همچنین با افزایش زمان مجاورت از 1 تا 4 ماه فاکتور افزایش کاهش جرم روند صعودی دارد. به طوری که بیشترین مقدار کاهش جرم در 16 هفته پس از مجاورت، ودر ترکیب حاوی70 درصد ماده چوبی مشاهده شد. همچنین در ترکیبها و زمان‌های مجاورت یکسان مقدار کاهش جرم ایجاد شده توسط قارچ رنگین کمان) (Trametes versicolor بیشتر از قارچ پوسیدگی سرداب (Coniophora puteana) است.
سید محمود کاظمی؛ علی اکبر عنایتی؛ حشمت الله رحیمیان
چکیده
میزان مقاومت بیولوژیکی چوبدرون گونه های آزاد (Zelkova carpinifolia)، ملج (Ulmus glabra)، ممرز (Carpinusbetulus)، افرا (Acer laetum)، و زبان گنجشک (Pterocaria fraxinifolia) در مقابل حمله قارج رنگین کمان (Trametesversicolor) مورد مطالعه قرار گرفت. پس از 16 هفته، میانگین کاهش جرم نمونه ها به ترتیب 2.19% در آزاد، 41.69% در ملج، 45.64% در ممرز، 53.03% در افرا، ...
بیشتر
میزان مقاومت بیولوژیکی چوبدرون گونه های آزاد (Zelkova carpinifolia)، ملج (Ulmus glabra)، ممرز (Carpinusbetulus)، افرا (Acer laetum)، و زبان گنجشک (Pterocaria fraxinifolia) در مقابل حمله قارج رنگین کمان (Trametesversicolor) مورد مطالعه قرار گرفت. پس از 16 هفته، میانگین کاهش جرم نمونه ها به ترتیب 2.19% در آزاد، 41.69% در ملج، 45.64% در ممرز، 53.03% در افرا، و 43.08% در زبان گنجشک تعیین گردید. میزان مواد استخراجی این گونه ها نیز از طریق روش T20403-76، تعیین، به طوری که چوبدرون آزاد دارای بیشترین مقدار مواد استخراجی (13.84%)، و سایر گونه ها به ترتیب: ملج 4.51%، ممرز 2.74%، افرا 3.88%، و زبان گنجشک 4.11% مواد قابل استخراج داشتند. نتایج آماری نشان داد که بین مقدار مواد استخراجی و میزان کاهش جرم چوبدرون همه گونه ها به استثنای گونه زبان گنجشک یک رابطه مستقیم خطی و منفی وجود دارد.
