تبدیل مکانیکی چوب و اتصالات چوبی
محمد غفرانی؛ زهرا محمد مرادی؛ سعید خجسته خسرو
چکیده
در مطالعه حاضر به بررسی میزان تأثیر روش پوشش دهی سطح چوب با شفافپوشهها بر چسبندگی پوشش به سطح گونههای چوبی گردو (regia juglans)، افرا پلت (Acer velutinum) و کاج (Pinus eldarica) پرداخته شد. به همین منظور نمونههایی به ابعاد 20×100×200 میلیمتر و با رطوبت 8 درصد تهیه گردیدند. سطح نمونهها به ترتیب با سنبادههای درجه 100، 120 و 180 در راستای الیاف پرداخت ...
بیشتر
در مطالعه حاضر به بررسی میزان تأثیر روش پوشش دهی سطح چوب با شفافپوشهها بر چسبندگی پوشش به سطح گونههای چوبی گردو (regia juglans)، افرا پلت (Acer velutinum) و کاج (Pinus eldarica) پرداخته شد. به همین منظور نمونههایی به ابعاد 20×100×200 میلیمتر و با رطوبت 8 درصد تهیه گردیدند. سطح نمونهها به ترتیب با سنبادههای درجه 100، 120 و 180 در راستای الیاف پرداخت شدند. سپس پس از زیرسازی نمونههای چوبی با سیلر، سطوح آنها بهطور جداگانه با شفافپوشههای کیلر و نیم پلیاستر با استفاده از دو روش پوشش دهی توسط پیستوله و فیلم کش پوشش داده شدند. جهت اندازهگیری مقاومت چسبندگی پوشش از روش پولآف طبق استاندارد ASTM D 4541 استفاده گردید. برای بررسی عمق نفوذ پوشش در دو روش پیستوله و فیلم کش از تصویر برداری توسط میکروسکوپ فلورسنت استفاده شد. نتایج نشان داد که روش اعمال پوشش روی سطوح چوب تأثیر چشمگیری بر میزان مقاومت چسبندگی پوشش دارد بهطوری که بر اساس نتایج به دست آمده در تمامی نمونهها، بالاترین میزان مقاومت چسبندگی در روش اعمال پوشش با فیلم کش مشاهده گردید. بررسی عمق نفوذ پوشش نیز بیانگر نفوذ مناسبتر پوشش در بستر چوب با روش فیلم کش در مقایسه با پیستوله بود. بیشترین اختلاف در مقاومت چسبندگی پوشش به سطح نمونههای پوشش دادهشده با پیستوله و فیلم کش در گونههای گردو و افرا مشاهده گردید. در حالت کلی نیز بیشترین میزان مقاومت چسبندگی در بین تمامی نمونههای مورد بررسی، در نمونههای تهیهشده از گونه گردو که شفافپوشه نیم پلیاستر توسط فیلم کش روی سطح آنها اعمال شده بود، به دست آمد.
مدیریت و اقتصاد چوب
محمد غفرانی؛ ابراهیم صمدی؛ سعید خجسته خسرو
چکیده
در این پژوهش تأثیر تیمار حرارتی گونههای چوبی توسکا (Alnus glutinosa)، صنوبر (Populus nigra) و نوئل (Picea abies) بر مقاومت چسبندگی شفافپوشههای کیلر و نیم پلی استر مورد بررسی قرار گرفت. برای همین منظور نمونههایی با ابعاد 18×100×200 میلیمتر (طولی × مماسی × شعاعی) از قسمت برون چوب با سطوح مماسی برش داده شدند. نمونهها به ترتیب در دمای 150 و 180 درجه ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر تیمار حرارتی گونههای چوبی توسکا (Alnus glutinosa)، صنوبر (Populus nigra) و نوئل (Picea abies) بر مقاومت چسبندگی شفافپوشههای کیلر و نیم پلی استر مورد بررسی قرار گرفت. برای همین منظور نمونههایی با ابعاد 18×100×200 میلیمتر (طولی × مماسی × شعاعی) از قسمت برون چوب با سطوح مماسی برش داده شدند. نمونهها به ترتیب در دمای 150 و 180 درجه سلسیوس در داخل آون به مدت 3 ساعت تحت تیمار حرارتی قرار گرفتند. بعد از انجام تیمار، سطح نمونههای چوبی به ترتیب به وسیله سنباده با درجه 120 و 180 پرداخت گردیدند. زاویه تماس قطره با روش قطره گذاری آب قبل و بعد از تیمار صورت گرفت. سپس سطوح نمونههای چوبی در دو فرایند جداگانه با پوششهای کیلر و نیم پلی استر پوشش داده شدند. مقاومت چسبندگی پوشش با روش Pull Off بر طبق استاندارد ASTM D-4541 اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که تیمار حرارتی چوب باعث افزایش زاویه تماس قطره شده و با افزایش دما، این روند صعودی ادامه مییابد که نتیجه آن کاهش ترشوندگی سطح نمونهها است. نتایج همچنین بیانگر این بود که تیمار حرارتی چوب تأثیر معنیداری بر مقاومت چسبندگی داشته بهطوری که نمونههای شاهد مقاومت چسبندگی بالاتری نسبت به نمونههای تیمار شده داشتند و کمترین میزان مقاومت چسبندگی در نمونههای تیمار شده با دمای 180 درجهی سلسیوس مشاهده شد.
مدیریت و اقتصاد چوب
سعید خجسته خسرو؛ محمد غفرانی؛ مرتضی گنجایی ساری
چکیده
در این مطالعه تأثیر افزودن نانو ذرات اکسید روی (ZnO) بر تغییر رنگ کلی و مقاومت چسبندگی شفافپوشه پلیاورتان در گونهی چوبی ملچ Ulmus glabra)) مورد بررسی قرار گرفت. نانو ذرات اکسید روی با غلظتهای 0، 0/25، 0/50، 1، 1/50 و 2 درصد وزنی پوشش با آن ترکیب گردیدند. برای بررسی پراکندگی نانو ذرات در بستر پوشش از تصاویر TEM(میکروسکوپ الکترونی عبوری) استفاده ...
بیشتر
در این مطالعه تأثیر افزودن نانو ذرات اکسید روی (ZnO) بر تغییر رنگ کلی و مقاومت چسبندگی شفافپوشه پلیاورتان در گونهی چوبی ملچ Ulmus glabra)) مورد بررسی قرار گرفت. نانو ذرات اکسید روی با غلظتهای 0، 0/25، 0/50، 1، 1/50 و 2 درصد وزنی پوشش با آن ترکیب گردیدند. برای بررسی پراکندگی نانو ذرات در بستر پوشش از تصاویر TEM(میکروسکوپ الکترونی عبوری) استفاده شد. نتایج بررسی پراکندگی نانو ذرات در شفافپوشه پلیاورتان بیانگر این بود که مناسبترین پراکنش نانو ذرات در پوشش حاوی 1 درصد وزنی نانو به دست آمد. با افزایش میزان نانو ذرات تا 2 درصد وزنی پراکنش نانو ذرات کم شده و تودههایی از تجمع نانو ذرات در پوشش مشاهده شد. در بررسی مقاومت چسبندگی پوشش، نتایج نشان داد که بالاترین میزان چسبندگی در نانو پوشش حاوی 1 درصد نانو ذرات اکسید روی بوده و افزودن بیش از این مقدار، تأثیر منفی بر چسبندگی پوشش دارد. در مورد تغییر رنگ کلی نیز افزودن نانو ذرات اکسید روی باعث تغییر رنگ نمونههای پوشش داده شده با نانو پوششها میشود اما در مقادیر کم نانو ذرات تغییر رنگ و روشنایی ایجاد شده در پوشش چشمگیر و معنیدار نبود.
مدیریت و اقتصاد چوب
محمد صالح حسینی فرد؛ سعید خجسته خسرو؛ بهبود محبی
چکیده
در این پژوهش تأثیر تیمار روغنگرمایی گونه چوبی نراد (Abies spp.) بر زاویه تماس قطره و مقاومت چسبندگی پوششهای پایه آب و حلال آلی (کیلر آکریلیک پایه آب و نیمپلیاستر) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور اصلاح حرارتی چوب به روش روغنگرمایی، از روغن سویا استفاده شد. فرآیند اصلاح روغن گرمایی نمونهها در دو زمان 12 و 15 ساعت تحت حرارت 180 درجه سانتیگراد ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر تیمار روغنگرمایی گونه چوبی نراد (Abies spp.) بر زاویه تماس قطره و مقاومت چسبندگی پوششهای پایه آب و حلال آلی (کیلر آکریلیک پایه آب و نیمپلیاستر) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور اصلاح حرارتی چوب به روش روغنگرمایی، از روغن سویا استفاده شد. فرآیند اصلاح روغن گرمایی نمونهها در دو زمان 12 و 15 ساعت تحت حرارت 180 درجه سانتیگراد انجام پذیرفت. نمونههای شاهد و اصلاحشده توسط دو نوع پوشش نیمپلیاستر و آکریلیک پایه آب پوشش داده شدند. زاویه تماس قطره با روش قطره گذاری آب قبل و بعد از تیمار صورت گرفت. مقاومت چسبندگی پوشش بر طبق استاندارد ASTM D-4541 اندازهگیری شد. نتایج حاصل از اندازهگیری زاویه تماس قطره و مقاومت چسبندگی پوشش با نمونههای شاهد مقایسه گردید. نتایج نشان داد که تیمار روغنگرمایی چوب باعث افزایش زاویه تماس قطره شده و با افزایش زمان تیمار، این روند صعودی ادامه مییابد که نتیجه آن کاهش ترشوندگی سطح نمونهها است. از طرف دیگر با تیمار روغنگرمایی چوب مقاومت چسبندگی پوشش در هر دو نوع پوشش کاهش یافته است و کمترین مقدار آن در زمان 15 ساعت مشاهده گردید. در مورد نوع پوشش نیز نمونههای پوشش داده شده با نیمپلیاستر مقاومت چسبندگی بالاتری داشتند اما در حالت کلی اختلاف قابلتوجهی بین مقاومت چسبندگی دو پوشش نیمپلیاستر و آکریلیک پایه آب مشاهده نگردید.