نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی رضانژاد
• حبیب الله عرب تبار فیروزجایی
• عبدالرحمن حسین زاده

بخش تحقیقات علوم چوب و فراورده های آن، مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

نمونه های آزمونی از گونه های توسکا (Alnus subcordata)، چنار (Platanus orientalis)، اکالیپتوس کاملدولنسیس (Eucalyptus camaldulensis) و کرت (Acacia arabica) به ابعاد 200×75×20 میلیمتر تهیه و به روش بتل با مواد حفاظتی کرئوزوت و سلکور 5% اشباع شدند. نمونه های اشباع شده همراه نمونه های شاهد این گونه ها در ساحل بندر بوشهر در داخل دریا، نصب شدند. دوام نمونه های آزمونی در مقابل حفاران دریایی (marine borers) پس از 9، 15، 24، 29، 38، 47، 53، 58 و 64 ماه استقرار در آب دریا، براساس آیین نامه شماره D-2481 استاندارد ASTM و دستورالعمل شماره4432 انجمن جهانی حفاظت چوب (IRG)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که نمونه های شاهد توسکا و چنار پس از 9 ماه و اکالیپتوس کاملدولنسیس پس از 20 ماه و کرت پس از 29 ماه استقرار در دریا، به طور کامل تخریب شدند. نمونه های توسکا و چنار اشباع شده با سلکور، پس از 38 ماه استقرار در دریا، به درجه تخریب 0 (تخریب کامل) رسیدند. نمونه های توسکا و چنار اشباع شده با کرئوزوت، پس از 64 ماه به وسیله حفاران دریایی تخریب نشدند ولی آثار پوسیدگی نرم در سطوح نمونه ها به طور کامل مشهود بود. نمونه های آزمونی اکالیپتوس کاملدولنسیس اشباع شده با کرئوزوت پس از 53 ماه و همینطور کرت اشباع شده با کرئوزوت، پس از34 ماه استقرار در دریا، به طور کامل تخریب شدند. علت آن ممکن است میزان پایین جذب کرئوزوت در نمونه های اکالیپتوس کاملدولنسیس و کرت باشد.

کلیدواژه‌ها

• حفاران دریایی
• چوب
• اشباع
• کرئوزوت
• سلکور و دوام

موضوعات

• بیولوژی و حفاظت چوب