خمیر کاغذ و کاغذ
زهرا تک زارع؛ حسین کرمانیان؛ امید رمضانی؛ اسماعیل رسولی گرمارودی؛ علی عبدالخانی
چکیده
در این تحقیق، ابتدا ریشه شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra) که در کارخانه لیکوریس کرمان عصاره‌گیری شده بود، به‌صورت تفاله صنعتی به عنوان ماد اولیه تهیه گردید. پس از پیش‌هیدرولیز، تفاله مذکور با اسید سولفوریک 2% بر اساس وزن خشک نمونه در دمای C̊ 130 و در زمان 60 دقیقه، عملیات پخت سودا در دمای C̊ 170، غلظت مواد شیمیایی 20%، و در چهار زمان 15، 30، 45 و 60 دقیقه ...
بیشتر
در این تحقیق، ابتدا ریشه شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra) که در کارخانه لیکوریس کرمان عصاره‌گیری شده بود، به‌صورت تفاله صنعتی به عنوان ماد اولیه تهیه گردید. پس از پیش‌هیدرولیز، تفاله مذکور با اسید سولفوریک 2% بر اساس وزن خشک نمونه در دمای C̊ 130 و در زمان 60 دقیقه، عملیات پخت سودا در دمای C̊ 170، غلظت مواد شیمیایی 20%، و در چهار زمان 15، 30، 45 و 60 دقیقه و نسبت مایع پخت به تفاله 7 به 1 صورت پذیرفت. خمیرهای سودای تولیدشده از نظر میزان بازده، وازد الک، درصد لیگنین، ماندگاری آب، ویسکوزیته و درجه کریستالیته مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش زمان پخت بازده خمیر و درصد لیگنین کاهش و ماندگاری آب افزایش می‌یابد. همچنین، ویسکوزیته با افزایش زمان پخت در 30 و 45 دقیقه افزایش می‌یابد که بر اساس بررسی‌ها و تطبیق با سایر داده‌ها به نظر میرسد افزایش ویسکوزیته کاذب باشد. به علاوه، نتایج بررسی نمونه‌های پیش‌تیمار شده با پراش پرتو ایکس نشان می‌دهد که با افزایش زمان پخت از 15 دقیقه تا 45 دقیقه پخت سودا، درجه کریستالیته نمونه‌ها کاهش و در 60 دقیقه افزایش می‌یابد که تطبیق داده‌های ویسکوزیته و روند نزولی حذف لیگنین با افزایش زمان پخت نشان می‌دهد که افزایش کریستالیته ناشی از جذب مجدد همی‌سلولزهایی نظیر زایلان در بخش کریستالی سلولز باشد. بنابراین، با توجه به نتایج بدست آمده و بر اساس دیدگاه پالایش زیستی می‌توان زمان پخت 30 دقیقه را به عنوان بهترین گزینه برای تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر در فرایند قندسازی پیشنهاد نمود.
محمد عالیشاهی؛ امید رمضانی؛ حسین کرمانیان؛ مهدی رحمانی‌نیا؛ سید عاطفه نصیری؛ سحر جلالوند
چکیده
در این تحقیق تأثیر یکی از مهمترین پیشینههای عملیات بازیافت یعنی خشککردن بر الیاف و شبکه الیاف مورد بررسی قرار گرفت. بدینمنظور خمیرکاغذ باگاس از کارخانه پارس خوزستان تهیه و از آن کاغذهای دستساز ساخته شد. کاغذهای دستساز خشکشده در دمای محیط به‌عنوان نمونه شاهد انتخاب گردیدند و بقیه کاغذها با استفاده از خشککن ...
بیشتر
در این تحقیق تأثیر یکی از مهمترین پیشینههای عملیات بازیافت یعنی خشککردن بر الیاف و شبکه الیاف مورد بررسی قرار گرفت. بدینمنظور خمیرکاغذ باگاس از کارخانه پارس خوزستان تهیه و از آن کاغذهای دستساز ساخته شد. کاغذهای دستساز خشکشده در دمای محیط به‌عنوان نمونه شاهد انتخاب گردیدند و بقیه کاغذها با استفاده از خشککن دورانی در دماهای 60، 100 و 120 درجه سانتیگراد بهترتیب در مدت زمان 3 ساعت، 50 دقیقه و 25 دقیقه، خشکشده و پس از تبدیل مجدد به خمیرکاغذ، ویژگی‌های آنها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش دمای خشککردن، میزان سلولز تغییر قابل توجهی نیافت، درحالیکه میزان همیسلولزها کاهش یافت. هرچند بررسی تغییرات لیگنین به روش میکروکاپا افزایش را نشان داد، اما با استناد به تحقیقات گذشته، این افزایش غیرواقعی ارزیابی گردید. همچنین، نتایج نشان داد با افزایش دما، میزان درجه بسپارش و درجه کریستالیته نمونه‌ها از روند یکسانی تبعیت نکرده، بهطوریکه در ابتدا کاهش و بعد افزایش یافت. این نتیجه به تأثیر متقابل دما و زمان خشککردن بر این دو ویژگی نسبت داده شد.
