خمیر کاغذ و کاغذ
فرزانه شیرعلیزاده؛ سحاب حجازی؛ محمد احمدی
چکیده
در این تحقیق پخت مونو اتانول آمین با غلظت 15%، به همراه افزودنی هیدروکسید پتاسیم در 4 نسبت و پخت هیدروکسید پتاسیم با قلیائیت 14%، به همراه افزودنی مونو اتانول آمین در 4 غلظت، جهت ساخت خمیر کاغذ از کلش برنج استفاده شده است. ترکیب سولفیت پتاسیم/ هیدروکسید پتاسیم وسولفیت سدیم/ هیدروکسید سدیم در نسبت های 50/50 و تیمار هیدروکسید سدیم در قلیاییت ...
بیشتر
در این تحقیق پخت مونو اتانول آمین با غلظت 15%، به همراه افزودنی هیدروکسید پتاسیم در 4 نسبت و پخت هیدروکسید پتاسیم با قلیائیت 14%، به همراه افزودنی مونو اتانول آمین در 4 غلظت، جهت ساخت خمیر کاغذ از کلش برنج استفاده شده است. ترکیب سولفیت پتاسیم/ هیدروکسید پتاسیم وسولفیت سدیم/ هیدروکسید سدیم در نسبت های 50/50 و تیمار هیدروکسید سدیم در قلیاییت 14%، به عنوان تیمارهای شاهد انتخاب گردیدند. براساس نتایج بدست آمده، خمیر کاغذ تولید شده با مونو اتانول آمین (15%)، دارای بیشترین بازده کل و بیشترین عدد کاپا میباشد. با استفاده از هیدروکسید پتاسیم به عنوان عامل افزودنی در پخت های مونو اتانول آمین، مقدار وازده، بازده کل و عدد کاپا کاهش مییابد بطوریکه، کمترین بازده و کمترین عدد کاپا مربوط به تیمار مونو اتانول آمین(15%) در ترکیب با هیدروکسید پتاسیم (40%) میباشد. در تیمار هیدروکسید پتاسیم (14%)، مشاهده شد که با افزایش غلظت مونو اتانول آمین به عنوان عامل افزودنی، میزان بازده کل افزایش و میزان وازده و عدد کاپا کاهش مییابد. بیشترین شاخص کشش و بیشترین شاخص پارگی مربوط به تیمار مونو اتانول آمین (15%) در ترکیب با هیدروکسید پتاسیم (20%) و بیشترین شاخص ترکیدن مربوط به سولفیت سدیم/ هیدروکسید سدیم میباشد. بیشترین میزان درجه روشنی مربوط به سولفیت پتاسیم/ هیدروکسید پتاسیم و بیشترین میزان ماتی مربوط به هیدروکسید پتاسیم 14%، میباشد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که فرآیند مونو اتانول آمین در ترکیب با هیدروکسید پتاسیم می‌تواند به صورت موفقیت آمیزی بر روی کلش برنج اجرا شود و ویژگی های خمیر کاعذ های تولیدی به ویژه از نظر مقاومت های مکانیکی، در حالت ترکیبی، برتر از فرآیند سودا و فرایند هیدروکسید پتاسیم به تنهائی می باشند.
خمیر کاغذ و کاغذ
ربیع بهروز؛ حامد یونسی کرد خلیلی؛ سعید کاظمی نجفی
چکیده
در این پژوهش اثر سازگارکنندگی لیگنین کرافت روی جذب آب کوتاه مدت (2 و 24 ساعت) و ویژگیهای مکانیکی مواد مرکب آرد چوب- پلی‌پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. لیگنین کرافت مورد استفاده از لیکورسیاه کارخانه چوب و کاغذ ایران (چوکا) با روش اسیدی استخراج و با نسبتهای 2، 5 و10 درصد و با روش اختلاط فیزیکی (خشک) با آرد چوب خشک شده راش مخلوط شد. مخلوط ...
بیشتر
در این پژوهش اثر سازگارکنندگی لیگنین کرافت روی جذب آب کوتاه مدت (2 و 24 ساعت) و ویژگیهای مکانیکی مواد مرکب آرد چوب- پلی‌پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. لیگنین کرافت مورد استفاده از لیکورسیاه کارخانه چوب و کاغذ ایران (چوکا) با روش اسیدی استخراج و با نسبتهای 2، 5 و10 درصد و با روش اختلاط فیزیکی (خشک) با آرد چوب خشک شده راش مخلوط شد. مخلوط حاصل با پلی‌پروپیلن در دو حالت حضور و عدم حضور سازگارکننده (انیدریدمالئیک- پلی‌پروپیلن)، بوسیله دستگاه مخلوط‌کن داخلی با یکدیگر مخلوط شده بعد با استفاده از روش پرس گرم به صفحه‌های چوب- پلاستیک تبدیل شدند. بعد نمونه‌های آزمونی تهیه و ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی مورد نظر در این تحقیق براساس استانداردهای مربوطه اندازه‌گیری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که به طور کلی لیگنین کرافت سبب بهبود ویژگیهای فیزیکی (جذب‌آب 2 و 24 ساعت) و مکانیکی (مدول‌الاستیسیته، مقاومت‌خمشی و مقاومت به ضربه) مواد مرکب چوب- پلاستیک میگردد. نتایج آزمون خمش نشان داد که در شرایط عدم استفاده از سازگارکننده، مواد مرکب حاوی 10 و 2 درصد لیگنین کرافت به‌ترتیب مدول‌الاستیسیته و مقاومت‌خمشی بیشتری نسبت به بقیه نمونهها داشتند، اما در حضور سازگارکننده، مواد مرکب دارای 5% لیگنین مدول‌الاستیسیته و مقاومت‌خمشی بالاتری را نشان دادند. نتیجه قابل توجه اینکه، در مقایسه با مواد مرکب دارای 2% انیدریدمالئیک- پلی‌پروپیلن، مواد مرکب دارای2% لیگنین کرافت مدول‌الاستیسیته بالاتر و جذب آب کوتاه مدت کمتری نشان دادند که این نتیجه حکایت از اثر مثبت سازگارکنندگی لیگنین کرافت در مواد مرکب آرد چوب- پلی‌پروپیلن دارد. بنابراین بیشترین مقاومت به ضربه و کمترین میزان جذب آب کوتاه مدت، در مواد مرکب حاوی10 درصد لیگنین کرافت مشاهده شد. البته از لحاظ آماری تفاوت معنیداری بین مقاومت به ضربه مواد مرکب دارای 5% و10% لیگنین کرافت مشاهده نشد.
فراورده های مرکب چوب
حامد نصیری؛ علی ورشویی؛ ابوالفضل کارگرفرد
چکیده
در این تحقیق بمنظور بدست آوردن بهترین درصدهای مورد استفاده از باگاس و الیاف چوب صنوبر دلتوئیدس با استفاده از درصد های ( 5، 10، 15 و 20) الیاف باگاس بطور خالص و مخلوط با الیاف بدست آمده از چوب صنوبر دلتوئیدس اقدام به ساخت چندسازه فیبر- سیمان خواهد شدقرارگرفت. به این منظور، مقدار الیافباگاس در دو سطح 4 و10 درصد، میزان مصرف کلریدکلسیم، به ...
بیشتر
در این تحقیق بمنظور بدست آوردن بهترین درصدهای مورد استفاده از باگاس و الیاف چوب صنوبر دلتوئیدس با استفاده از درصد های ( 5، 10، 15 و 20) الیاف باگاس بطور خالص و مخلوط با الیاف بدست آمده از چوب صنوبر دلتوئیدس اقدام به ساخت چندسازه فیبر- سیمان خواهد شدقرارگرفت. به این منظور، مقدار الیافباگاس در دو سطح 4 و10 درصد، میزان مصرف کلریدکلسیم، به عنوان تسریع کننده، در سه سطح 5، 5/7 و 10درصد (براساس وزن خشک سیمان) و دو تیپ سیمان پرتلند (تیپ2و5) به عنوان عوامل متغیر در نظر گرفته شد. به این ترتیب با احتساب 12 تیمار، در مجموع 36 تخته آزمایشگاهی ساخته شد. سپس خواص فیزیکی و مکانیکی تخته‌ها اندازه‌گیری و نتایج با استفاده از طرح آماری فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از سیمان پرتلند تیپ 2یا 5 تاثیر معنیداری بر خواص فیزیکی و مکانیکی تخته‌های ساخته شده ندارد. بنابراین افزایش میزان الیاف و همچنین کلریدکلسیم باعث تضعیف مقاومت‌های مکانیکی و افزایش میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت تخته‌های ساخته شده می‌شود. در این تحقیق تخته‌هایی که با سیمان پرتلند تیپ 2، میزان الیاف 4 درصد و کلریدکلسیم 5/7 درصد ساخته شدند بیشترین مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، چسبندگی داخلی و کمترینواکشیدگی ضخامت بعداز 2 و 24 ساعت غوطه‌وری در آب را داشتند.
