خمیر کاغذ و کاغذ
اسماعیل رسولی گرمارودی؛ امید اسمعیلی؛ سید رحمان جعفری پطرودی
چکیده
سابقه و هدف: توجه بـه خـواص مقـاومتی کاغـذ در حـین تولیـد و مصرف آن، همیشه بهطور ویژه مدنظر کاغذسـازان بوده است. در مورد خمیر NSSC برای تولید کاغذهای کنگرهای و یا ترکیب در تولید انواع کاغذ لاینر، حفظ مقاومت و تولید مستمر آن بسیار حائز اهمیت است. استفاده از کاغذهای بازیافتی به‌صورت خالص و یا در ترکیب با کاغذهای بکر نشان داده است که ...
بیشتر
سابقه و هدف: توجه بـه خـواص مقـاومتی کاغـذ در حـین تولیـد و مصرف آن، همیشه بهطور ویژه مدنظر کاغذسـازان بوده است. در مورد خمیر NSSC برای تولید کاغذهای کنگرهای و یا ترکیب در تولید انواع کاغذ لاینر، حفظ مقاومت و تولید مستمر آن بسیار حائز اهمیت است. استفاده از کاغذهای بازیافتی به‌صورت خالص و یا در ترکیب با کاغذهای بکر نشان داده است که خواص مقاومتی کاغذهای حاصل کاهش مییابد. لذا، برای استفاده از کاغذ بازیافتی، چه به‌صورت خالص و چه به‌صورت ترکیب با خمیر بکر، لازم است تمهیداتی در جهت بهبود کیفیت کاغذ نهایی در نظر گرفته شود.مواد و روش‌ها: این تحقیق جهت بررسی اثر استفاده از روش‌های اکسیداسیون با دو ماده پروکسید هیدروژن و هیپوکلریت جهت پایش ویژگیهای خمیر مقوای کنگرهای با ترکیب دو خمیر NSSC و OCC انجام شد. در این تحقیق ابتدا خمیرهای مورد نظر با استفاده از پروکسید هیدروژن و هیپوکلریت سدیم به نسبت‌های مختلف اکسیدشده و سپس طبق استاندارد TAPPI از آنها کاغذهای دست‌ساز حدود 127 گرم بر مترمربع ساخته شد. در پایان، کاغذهای مذکور ازنظر ویژگیهای فیزیکی نظیر مقاومت به جذب آب و مقاومت به عبور هوا؛ و ویژگیهای مقاومتی مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: تیمارهای شاهد دارای ویژگی مقاومت به جذب آب بالاتری هستند و با تیمار اکسیداسیون خمیرها از مقدار آن کم میشود. کاغذهای حاصل از خمیرهای اکسیدشده با هیپوکلریت در مقایسه با پروکسید از مقاومت به عبور هوای بالاتری برخوردارند. از این نظر، کاغذ حاصل از تیمار خالص OCC دارای کمترین مقاومت به عبور هواست. کاغذهای حاصل از خمیرهای اکسیدشده با پروکسید از شاخص پارگی بالاتری برخوردار میباشند. لذا، به نظر میرسد که پروکسید در مقایسه با هیپوکلریت ازنظر ویژگی پارگی ترجیح دارد. در بیشتر موارد کاغذهای حاصله از تیمار هیپوکلریت دارای شاخص کشش بالاتری هستند. با استفاده از اکسیداسیون با هیپوکلریت، مقاومت به تا شدن الیاف بیشتر میشود. ازنظر میزان مقاومتهای CMT، RCT و CCT، فرایندهای اکسیداسیون ترکیبی به‌ویژه در تیمارهای حاوی الیاف بلند اثرگذاری بیشتری داشتهاند. اثر اکسیداسیون با پروکسید و هیپوکلریت بر روی میزان مقاومت لهیدگی سطح کاغذ در کاغذهای NSSC و OCC کاملاً متفاوت و در جهت عکس هم عمل میکنند. ولی در تیمارهای ترکیبی CMT بیشتری حاصل میشود. اثر هر دو اکسیدکننده بر ویژگی مقاومت به لهیدگی حلقهای (RCT) در کاغذهای NSSC و OCC در تیمارهای خالص سیر صعودی داشته و در حالت ترکیبی باعث کاهش RCT در کاغذها میشود. اثر اکسیداسیون با هیپوکلریت در ویژگی مقاومت به لهیدگی لبه کاغذ (CCT) در مقایسه با پروکسید بیشتر بوده است.نتیجه گیری: استفاده از تیمار اکسیداسیون با پروکسید برای کلیه خمیرها باعث میشود که کاغذهای حاصله از شاخص پارگی بالاتری برخوردار باشند؛ اما در استفاده از هیپوکلریت ویژگیهای مقاومتی متأثر از پیوند بین الیاف نظیر مقاومت کشش و مقاومت به تا شدن بیشتر بهبود پیدا کردهاند. ازنظر ویژگیهای مقاومتی نظیر مقاومت CMT، RCT و CCT، ترکیب تیمارهای پروکسید و هیپوکلریت به همراه الیاف بلند اثرگذاری بیشتری داشتهاند. لذا، با توجه به اهمیت این ویژگیها در تولید کاغذ کنگرهای پیشنهاد میشود این تیمارها در اولویت توجه قرار گیرند.
سیده عاطفه نصیری؛ احمدرضا سرائیان؛ علی قاسمیان؛ قاسم اسدپور اتوئی
چکیده
ویژگیهای مقاومتی مقواهای تولید شده از خمیرکاغذهای بازیافتی دارای اهمیت فراوانی هستند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر افزودن مواد افزاینده حجیمی و نشاسته استیله بر مقاومتهای مقوای ساخته شده از ترکیب دو خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سولفیت خنثی و مقوای کهنه کنگرهای انجام شد. برای این منظور به این خمیرکاغذ دو ماده افزاینده حجیمی شامل ...
بیشتر
ویژگیهای مقاومتی مقواهای تولید شده از خمیرکاغذهای بازیافتی دارای اهمیت فراوانی هستند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر افزودن مواد افزاینده حجیمی و نشاسته استیله بر مقاومتهای مقوای ساخته شده از ترکیب دو خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سولفیت خنثی و مقوای کهنه کنگرهای انجام شد. برای این منظور به این خمیرکاغذ دو ماده افزاینده حجیمی شامل تری پروپیلین گلیکول بوتیل اتر (Tripropylene glycol butyl ether) و دی پروپیلین گلیکول بوتیل اتر (Dipropylene glycol butyl ether) هر یک بهطور مجزا و در سطح 9/0 درصد وزن خشک خمیرکاغذ افزوده شد، علاوه‌براین هر یک از این مواد همراه با نشاسته استیله شده (در سطح 4 درصد بر اساس وزن خشک خمیرکاغذ) به خمیرکاغذ مقوا افزوده شدند و مقاومتهای مقواهای تولید شده آزمایش گردید. نتایج آماری نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر مقواهای تولید شده معنیدار بود. مقواهای تیمار شده با مواد افزاینده حجیمی تری پروپیلین گلیکول بوتیل اتر و دی پروپیلین گلیکول بوتیل اتر، حجم ویژه و ضخامت بیشتری نسبت به نمونه شاهد داشتند، اما با افزودن مواد افزاینده حجیمی، مقاومتها افت کرد. برای بهبود مقاومتها از ترکیب نشاسته استیله شده با مواد افزاینده حجیمی استفاده شد. با افزودن نشاسته استیله به همراه مواد افزاینده حجیمی، بهبود مقاومتها در نمونهها مشاهده شد. همچنین مقوای تیمار شده با تری پروپیلین گلیکول بوتیل اتر بههمراه نشاسته استیله شده دارای بیشترین مقاومت در برابر کشش، ترکیدن، پارگی، سفتی خمشی، مقاومت به لهیدگی در حالت حلقوی و لایه کنگرهای نمونه بود.
