نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی رضانژاد
• حبیب الله عرب تبار فیروزجایی

بخش تحقیقات علوم چوب و فراورده های آن، مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

نمونه های آزمونی از گونه های راش ((Fagus orientalis، بلند مازو (Quercus castaneafolia)،‌ ممرز (Carpinus betulus)، توسکا (Alnus subcordata)، چنار (Platanus orientalis)، اکالیپتوس کاملدولنسیس (Eucalyptuscamaldulensis) و کرت (Acacia Arabica)، به ابعاد 20×75×200 میلیمتر تهیه و به روش بتل با مواد حفاظتی کرئوزوت و سلکور 5% اشباع شدند. نمونه های اشباع شده همراه نمونه های شاهد این گونه ها در سواحل بندر ماهشهر، بندر ترکمن و بندر بوشهر در داخل دریا نصب شدند. دوام نمونه های آزمونی در مقابل حفاران دریایی (marine borers) در ساحل ماهشهر پس از 8، 17، 23، 28، 35 و 49 ماه، در ساحل بندر ترکمن پس از 8، 14، 22، 29 و 39 ماه و در بندر نوشهر پس از 8، 18، 25، 31 و 40 ماه استقرار در آب دریا، بر اساس دستورالعمل شماره M19-67 و دستورالعمل شماره 4432 انجمن جهانی حفاظت چوب (IRG/WP-4432)، (1985، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که نمونه های شاهد بلوط، راش، ممرز و توسکا پس از 23 ماه، چنار پس از 35 ماه و کرت پس از 49 ماه کاملا تخریب شدند. نمونه های شاهد اکالیپتوس کاملدولنسیس پس از 49 ماه تخریب نشدند. همه نمونه های اشباع شده با سلکور و کرئوزوت گونه های بلوط، راش و ممرز پس از 49 ماله و گونه های توسکا، چنار، اکالیپتوس و کرت پس از 35 ماه استقرار در آب دریا بدون علایم تخریب بودند. نمونه های آزمونی شاهد و اشباع شده در سواحل بندر ترکمن و نوشهر در دریای خزر پس از حدود 4 سال استقرار در دریا، به وسیله حفاران دریایی تخریب نشدند. بر اساس بررسیهای انجام شده سواحل جنوب دریای خزر فاقد حفاران دریایی مخرب چوب می باشد.

کلیدواژه‌ها

• حفاران دریایی
• چوب
• اشباع
• کرئوزوت
• سلکور و دوام

موضوعات

• بیولوژی و حفاظت چوب