فراورده های مرکب چوب
سعید اسمعیلی مقدم؛ امیر نوربخش؛ سید مجتبی سیدزاده اطاقسرایی
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تاثیر نانو سیلیس و تیمار آهکی آرد چوب و بررسی تاثیرات متقابل آنها بر خواص نانوکامپوزیت-های چوب پلاستیک انجام شد. برای این منظور ابتدا آرد چوب توسط هیدروکسید کلسیم تیمار شد و سپس با نسبت وزنی 60 به 40 با پلیپروپیلن به همراه phc 4 سازگارکننده انیدرید مالئیک پلیپروپیلنی در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط شد. نانو سیلیس ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تاثیر نانو سیلیس و تیمار آهکی آرد چوب و بررسی تاثیرات متقابل آنها بر خواص نانوکامپوزیت-های چوب پلاستیک انجام شد. برای این منظور ابتدا آرد چوب توسط هیدروکسید کلسیم تیمار شد و سپس با نسبت وزنی 60 به 40 با پلیپروپیلن به همراه phc 4 سازگارکننده انیدرید مالئیک پلیپروپیلنی در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط شد. نانو سیلیس نیز با نسبتهای وزنی صفر، 1، 3 و phc 5 مورد استفاده قرار گرفت. نانوکامپوزیتهای چوب پلاستیک به روش قالبگیری تزریقی ساخته شد. به منظور تغییرات آرد چوب پس از تیمار شیمیایی، از طیفسنجی مادون قرمز و جهت مطالعه ریختشناسی نانوکامپوزیتها از میکروسکوپ الکترونی پویشی و پراش اشعه ایکس استفاده شد. آزمونهای مکانیکی شامل خمش (D790 ASTM) و کشش (D638 ASTM) و آزمونهای فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت (ASTM D7031-11) بر روی نمونهها انجام گردید. نتایج نشان داد که در اثر تیمار هیدروکسید کلسیم، مقاومتهای خمشی و کششی کاهش یافت اما مدولهای خمشی و کششی افزایش یافتند. همچنین با افزایش نانو سیلیس تا محدوده مشخصی، خواص مکانیکی بهبود یافتند. افزایش نانو سیلیس در نمونههای بدون تیمار باعث افزایش جذب آب و در نمونههای تیمار شده باعث کاهش جذب آب شد. با افزایش نانو سیلیس، واکشیدگی ضخامت در نمونهها کاهش یافت. نتایج طیفسنجی مادون قرمز نشان داد که پس از تیمار آهکی هیچ تغییری در باند جذبی مربوط به گروههای هیدروکسیل رخ نداده است. نتایج میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز نشان داد که بلورهای سوزنی شکل هیدروکسید کلسیم پس از افزودن نانو سیلیس باعث تشکیل کریستال سیلیکات کلسیم شدهاند. همچنین نتایج پراش اشعه ایکس تشکیل کریستال سیلیکات کلسیم را تایید نمود.
فراورده های مرکب چوب
سعید اسمعیلی مقدم؛ افسانه شهرکی؛ فاطمه دهدست؛ سمانه پور کرمی
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر افزودن ذرات سیلیس بر دوام طبیعی و ریختشناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگینکمان (Trametes Versicolor) انجام شد. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلیپروپیلن به همراه phc 2 انیدرید مالئیک پلیپروپیلنی مخلوط گردید. نانو و میکرو سیلیس نیز با نسبتهای وزنی 0، 1، 3 و phc 5 بهعنوان پرکننده مورد استفاده ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر افزودن ذرات سیلیس بر دوام طبیعی و ریختشناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگینکمان (Trametes Versicolor) انجام شد. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلیپروپیلن به همراه phc 2 انیدرید مالئیک پلیپروپیلنی مخلوط گردید. نانو و میکرو سیلیس نیز با نسبتهای وزنی 0، 1، 3 و phc 5 بهعنوان پرکننده مورد استفاده قرار گرفتند. فرایند اختلاط در داخل دستگاه مخلوطکن داخلی انجام شد و نمونههای آزمونی با استفاده از دستگاه تزریق ساخته شدند. نمونههای آزمونی به مدتهای 8، 12 و 16 هفته در مجاورت قارچ رنگینکمان با دمای 25 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 75 درصد مطابق با استاندارد BS 838:1961 قرار گرفتند. سپس کاهش جرم، جذب آب بلندمدت و ضریب انتشار رطوبت بر روی نمونهها انجام شد. برای اطمینان از تشکیل پیوند هیدروژنی بین سیلیس و آرد چوب از طیفسنجی مادون قرمز (FTIR) و برای ریختشناسی چندسازهها از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش زمان مجاورت نمونهها در محیط قارچ، کاهش جرم، جذب آب بلندمدت و ضریب انتشار رطوبت در چوب پلاستیک افزایش یافت، اما با افزایش سیلیس، از شدت پوسیدگی نمونهها کاسته شد. تأثیر نانو ذرات سیلیس بر دوام طبیعی چندسازه چوب پلاستیک بیشتر از تأثیر میکرو ذرات سیلیس بود. نتایج طیفسنجی مادون قرمز حکایت از ایجاد پیوند هیدروژنی بین آرد چوب و سیلیس داشت. نتایج میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز نشان داد که با افزایش مجاورت نمونهها با قارچ ترکهای ریز و درشتی در چندسازه ایجاد گردید اما با افزایش سیلیس از میزان این ترکها کاسته شد.
فراورده های مرکب چوب
سعید اسمعیلی مقدم؛ محمد شمسیان؛ علی بیات کشکولی؛ بهزاد کرد
چکیده
این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر تیمار شیمیایی آرد چوب بر ویژگیهای فیزیکی، مکانیکی و ریختشناسی نانوکامپوزیتهای هیبریدی پلیپروپیلن– نانو سیلیس انجام گردید. برای این منظور، آرد چوب با بنزیل کلرید و هیدروکسید سدیم، تیمار شیمیایی شدند. جهت اطمینان از انجام اصلاح شیمیایی، آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) بر روی آرد چوب ...
بیشتر
این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر تیمار شیمیایی آرد چوب بر ویژگیهای فیزیکی، مکانیکی و ریختشناسی نانوکامپوزیتهای هیبریدی پلیپروپیلن– نانو سیلیس انجام گردید. برای این منظور، آرد چوب با بنزیل کلرید و هیدروکسید سدیم، تیمار شیمیایی شدند. جهت اطمینان از انجام اصلاح شیمیایی، آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) بر روی آرد چوب اصلاح شده و بدون تیمار انجام شد. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلیپروپیلن به همراه 4 درصد جفتکننده انیدرید مالئیک پلی-پروپیلنی در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط شد. همچنین نانو سیلیس با نسبتهای وزنی 0، 1، 3 و 5 درصد به عنوان پرکننده استفاده شد. نمونههای آزمونی با استفاده از روش قالبگیری تزریقی ساخته شدند. سپس آزمونهای مکانیکی شامل مقاومت و مدول خمشی و آزمونهای فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت بر روی نمونهها مطابق با استاندارد (ASTM)انجام گرفت. همچنین به منظور بررسی ریختشناسی نانوکامپوزیتها از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در اثر تیمار شیمیایی، مقاومت خمشی و مدول خمشی افزایش یافتند در حالی که جذب آب و واکشیدگی ضخامت کاهش یافتند. با افزایش نانو ذرات سیلیس تا 3 درصد مقاومتهای مکانیکی افزایش یافتند اما افزودن مقادیر بیشتر نانو ذرات مقاومتهای مکانیکی را کاهش داد. با افزایش نانو ذرات سیلیس تا 5 درصد جذب آب نانوکامپوزیتها افزایش یافت اما واکشیدگی ضخامت کاهش یافت. نتایج میکروسکوپ الکترونی پویشی حاکی از بهبود فصل مشترک بین پرکننده و ماتریس در اثر تیمار شیمیایی و پراکنش مناسب نانو ذرات سیلیس در سطح 3 درصد بود.
فیزیک و مکانیک چوب
سعید اسمعیلی مقدم؛ محمد شمسیان؛ علی بیات کشکولی؛ بهزاد کرد
چکیده
این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر نانو سیلیس بر روی خواص فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانو کامپوزیت هیبریدی پلیپروپیلن-آرد چوب انجام گردید. برای این منظور آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلیپروپیلن در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط گردید و نانو سیلیس با نسبتهای وزنی 0، 1، 3 و 5 درصد به عنوان عامل متغیر استفاده شد. همچنین مالئیک انیدرید پلیپروپیلنی، ...
بیشتر
این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر نانو سیلیس بر روی خواص فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانو کامپوزیت هیبریدی پلیپروپیلن-آرد چوب انجام گردید. برای این منظور آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلیپروپیلن در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط گردید و نانو سیلیس با نسبتهای وزنی 0، 1، 3 و 5 درصد به عنوان عامل متغیر استفاده شد. همچنین مالئیک انیدرید پلیپروپیلنی، به مقدار 4 درصد در همه ترکیبها به عنوان عامل جفتکننده مورد استفاده قرار گرفت. سپس نانو کامپوزیتها با استفاده از روش قالبگیری تزریقی ساخته شدند. آزمونهای مکانیکی شامل کشش و خمش و آزمونهای فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت کوتاه مدت مطابق با استاندارد ASTM بر روی نمونهها انجام شد. همچنین جهت تشخیص نحوه پراکنش نانو ذرات در ماتریس پلیمری از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که افزایش نانو ذرات سیلیس تاثیر مثبتی بر روی خواص مکانیکی داشته و باعث بهبود آنها شده است. با افزایش مقدار نانو ذرات سیلیس جذب آب در نانو کامپوزیتها افزایش یافته است، در صورتی که این روند در مورد واکشیدگی ضخامت به صورت کاهشی بود.