شناسنامه علمی شماره
مقاله پژوهشی
فراورده های مرکب چوب
محمد حامد؛ بابک نصرتی؛ علی شالبافان؛ محمد دهمرده قلعه نو؛ سعید رضا فرخ پیام
چکیده
در سالهای اخیر، مهمترین چالش کارخانه‌های تولیدکننده اوراق فشرده چوبی افزایش تقاضا برای مواد خام چوبی است که افزایش شدید، قیمت مواد اولیه چوبی را به همراه داشته است. از طرف دیگر، استفاد از عناصر سبک وزن در ساخت دکوراسیون و مبلمان نیز بدلیل کاهش هزینههای حمل و نقل و قابلیت تولید مبلمانهای حجمی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ...
بیشتر
در سالهای اخیر، مهمترین چالش کارخانه‌های تولیدکننده اوراق فشرده چوبی افزایش تقاضا برای مواد خام چوبی است که افزایش شدید، قیمت مواد اولیه چوبی را به همراه داشته است. از طرف دیگر، استفاد از عناصر سبک وزن در ساخت دکوراسیون و مبلمان نیز بدلیل کاهش هزینههای حمل و نقل و قابلیت تولید مبلمانهای حجمی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی تاثیر سطوح مختلف دو متغیر اندازه و مقدار خردههای پلی اورتان منبسط شده در تولید تخته خردهچوب سبک وزن بوده است. لذا بدین منظور اندازه خردههای پلیاورتان در سه سطح (10،5، و 15 میلیمتر) و مقدار آن درسه سطح (10،5و 15 درصد) به عنوان متغیرهای تحقیق و مقدار مصرف چسب، فشار پرس، ضخامت تخته و دانسیته نهایی به عنوان عوامل ثابت درنظر گرفته شده است. نمونه بدون خردههای پلیاورتان به عنوان شاهد نیز ساخته شد. نتایج نشان دادند، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته خمشی، چسبندگی داخلی و واکشیدگی ضخامت با افزایش اندازه خردههای پلیاورتان در لایه میانی تخته افزایش قابل توجهی یافته است، اما اثر اندازه تأثیر معنیداری بر جذب آب نمونه‌ها نداشته است. همچنین افزایش درصد مقدار پلیاورتان در لایه میانی باعث افزایش ویژگی‌های مکانیکی و بهبود خصوصیات فیزیکی نسبت به نمونه شاهد گردید و بیشترین اثرگذاری آن بر چسبندگی داخلی نمونه‌ها مشاهده شد.
مقاله پژوهشی
فراورده های مرکب چوب
رضا جزایری؛ سعید کاظمی نجفی؛ حبیب الله یونسی
چکیده
در این پژوهش هدف استفاده از گرافیت و گرافیت اصلاح‌شده به عنوان افزودنی چندمنظوره در رزین اوره فرم‌آلدهید جهت ارتقاء خواص تخته فیبر نیمه‌سنگین (MDF) بود. بدین‌منظور گرافیت انبساط‌یافته (EG) از گرافیت (G) به روش Tsai و همکاران (2011) تولید شد. سپس بوسیله فرآیند بین‌لایه‌ای با منگنز دی‌اکسید با روش Schwarz و همکاران (1995) اصلاح و به MnO2-EG ...
بیشتر
در این پژوهش هدف استفاده از گرافیت و گرافیت اصلاح‌شده به عنوان افزودنی چندمنظوره در رزین اوره فرم‌آلدهید جهت ارتقاء خواص تخته فیبر نیمه‌سنگین (MDF) بود. بدین‌منظور گرافیت انبساط‌یافته (EG) از گرافیت (G) به روش Tsai و همکاران (2011) تولید شد. سپس بوسیله فرآیند بین‌لایه‌ای با منگنز دی‌اکسید با روش Schwarz و همکاران (1995) اصلاح و به MnO2-EG تبدیل گردید. هر ماده افزودنی در سه مقدار مصرف 1، 2 و 3 درصد به رزین اوره فرم‌آلدهید افزوده و تخته فیبر نیمه‌سنگین(MDF) با دانسیته اسمیkg/m3 750 ساخته شد. برای هر تیمار 3 تکرار در نظر گرفته شد بنابراین به همراه شاهد مجموعأ 27 تخته ساخته شد. در طول زمان پرس، زمان رسیدن به دمای OC100 (پارامتر(tT100oc لایه میانی تخته تحت تأثیر ماده افزودنی بوسیله ترمومتر بر پایه تروموکوپل کروم-نیکل تعیین شد. تیمار MnO2-EG3 (مقدار 3 درصد گرافیت انبساط‌یافته اصلاح‌شده) بیشترین تاثیر را در کاهش زمان رسیدن لایه میانی تخته به دمای OC100 به میزان 22 درصد نشان داد. به‌علاوه افزایش مدول الاستیسته به میزان 68 درصد در نتیجه این تیمار حاصل شد. افزودنی‌های G و EG میزان بالاتری از چسبندگی داخلی را نسبت به افزودنی MnO2-EG نشان دادند. در این خصوص تیمارهای EG2 و EG3 42 و تیمار G2 40 درصد افزایش در چسبندگی داخلی را نشان دادند. تاثیر تیمار EG2 در بهبود واکشیدگی ضخامت 24 ساعت بیشتر از سایر تیمارها بود به‌طوری که باعث حدود 19 درصد کاهش در مقایسه با شاهد شد.
مقاله پژوهشی
تبدیل شیمیایی
زهرا رزم پور؛ قاسم اسدپور؛ حسین کرمانیان؛ امید رمضانی؛ سید مجید ذبیح‌زاده
چکیده
آلاینده‌های چسبناک یکی از بزرگترین چالش‌های فنی در فرآیند بازیافت کاغذ هستند. این آلاینده‌ها استحکام کاغذ را کاهش‌داده، باعث مسدود شدن توری‌ها و نمدها شده و به قطعات ماشین کاغذ می‌چسبند یا بر روی آنها رسوب می‌کنند و بر عملکرد ماشین کاغذ تأثیر می‌گذارند. تجزیه وتحلیل رسوبات، برای تعیین منشأ آلاینده‌ها و نحوه مقابله با آن ...
بیشتر
آلاینده‌های چسبناک یکی از بزرگترین چالش‌های فنی در فرآیند بازیافت کاغذ هستند. این آلاینده‌ها استحکام کاغذ را کاهش‌داده، باعث مسدود شدن توری‌ها و نمدها شده و به قطعات ماشین کاغذ می‌چسبند یا بر روی آنها رسوب می‌کنند و بر عملکرد ماشین کاغذ تأثیر می‌گذارند. تجزیه وتحلیل رسوبات، برای تعیین منشأ آلاینده‌ها و نحوه مقابله با آن ضروری به نظر می‌رسد. در‌این مطالعه ابتدا رسوب چسبناک بخش تیغه‌های داکترخشک‌کن (Doctor blade) در‌معرض استخراج چند مرحله‌ای به ترتیب با حلال‌های الکل، استن ،تولوئن و تترا هیدروفوران قرار‌گرفت. سپس ماهیت مواد حاصل و خواص فیزیکوشیمیایی آن با آنالیزهای طیف‌‌سنج مادون قرمز FTIR))، کروماتوگرافی گازی همراه با طیف‌‌سنجی جرمی (GC- MS)، تجزیه وتحلیل حرارتی (TGA)، تکنیک تحلیلی فلورسانس اشعه‌ایکس (XRF) و میکروسکوپ الکترونی روبشی) (SEM مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رسوب حاصله از الیاف سلولزی، احتمالاً ازپلیمرهایی مانند پلی ونیل استات و استایرن بوتادین که اجزای تشکیل‌دهنده چسبهای گرما‌‌نرم می‌باشند و استر اسیدهای چرب/ رزین نشأت می‌گیرند. اسیدهای چرب و رزینی رایج‌ترین ترکیبات آلی در‌رسوبات چسبناک هستند، منشأ احتمالی این ترکیبات مواد شیمیایی (اسیدهای چرب صابونی شده) مراحل مرکب زدایی و برخی رزین‌ها و اسیدهای چرب مورد استفاده در فرمولاسیون چسبها یا رزین‌های مقاومت تر و مواد استخراجی مرتبط با الیاف سلولزی است. مواد معدنی مشاهده شده ،عمدتاً کلسیم، آهن، سیلیس و آلومینیوم می‌باشند که طی فرایند کاغذسازی در فرمولاسیون پرکننده‌ها و رنگدانه‌های پوشش دهنده وجود دارند.
مقاله پژوهشی
تبدیل شیمیایی
محمد نجفیان اشرفی؛ پیام مرادپور؛ احمد جهان لتیباری؛ حمیدرضا عدالت
چکیده
چکیدهچسب پلی‌وینیل استات (PVAC) یکی از مهمترین چسبها در صنعت چوب و مبلمان بوده که مزایای بسیاری مانند هزینه‌کم، دوست‌دار محیط زیست و غیر سمی بودن است. با این وجود، معایبی مانند مقاومت کم در برابر آب و استحکام ضعیف اتصال با این چسب را می توان اشاره کرد. در این مطالعه اثر افزودن نانو سیلیکا (NS) بر روی خواص چسب پلی وینیل استات PVAC مورد ...
بیشتر
چکیدهچسب پلی‌وینیل استات (PVAC) یکی از مهمترین چسبها در صنعت چوب و مبلمان بوده که مزایای بسیاری مانند هزینه‌کم، دوست‌دار محیط زیست و غیر سمی بودن است. با این وجود، معایبی مانند مقاومت کم در برابر آب و استحکام ضعیف اتصال با این چسب را می توان اشاره کرد. در این مطالعه اثر افزودن نانو سیلیکا (NS) بر روی خواص چسب پلی وینیل استات PVAC مورد بررسی قرار گرفت. فرمولاسیون چسب با محتویات مختلف NS به میزان (2، 3 و 4%) به ماتریس PVAC اضافه شد. ساختار نمونههای چسب تهیهشده توسط FT-IR مورد بررسی قرار گرفت. ازچوب گونه افرا شیردار (Acer cappadocicum ) جهت ساخت اتصالات برش استفاده شد. از دو استاندارد ASTM D882 و ASTM D905 به ترتیب برای انجام تستهای کششی و برشی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزودن NS به چسب PVAC، مقاومت کششی فیلمها افزایش یافت. به طور مثال، مقاومت به کشش فیلمهای ساخته شده با 4 درصد NS، حدود 30 درصد افزایش پیدا کرد. به علاوه، آزمایشات برش نشان داد که NS تا میزان مصرف 3 درصد، میتواند استحکام پیوند PVAC را بهبود بخشد. نتایج ویسکوزیته نشان داد که با افزایش وزنی NS تا سطح 3 درصد به چسب PVAC، ویسکوزیته افزایش و پس از آن کاهش مییابد.
مقاله پژوهشی
تبدیل شیمیایی
سعید حسنی؛ محمد طلایی پور؛ بهزاد بازیار؛ امیرهومن حمصی؛ سعید مهدوی
چکیده
چکیدهدر این پژوهش از چوب تبریزی (Populus nigra) قطع شده از استان زنجان در دو گروه سنی 18 و 38 سال استفاده شد. از هر گروه سنی الوارهایی با ضخامت های 4، 5 و 6 سانتی متر تهیه گردید. الوارهای تهیه شده با فرآیند تیمار حرارتی (ترمووود) در دمای ثابت 212 درجه سانتی گراد اصلاح شدند. نمونه های آزمونی از سطح و عمق الوارهای تیمار حرارتی شده تهیه گردید. نمونه های ...
بیشتر
چکیدهدر این پژوهش از چوب تبریزی (Populus nigra) قطع شده از استان زنجان در دو گروه سنی 18 و 38 سال استفاده شد. از هر گروه سنی الوارهایی با ضخامت های 4، 5 و 6 سانتی متر تهیه گردید. الوارهای تهیه شده با فرآیند تیمار حرارتی (ترمووود) در دمای ثابت 212 درجه سانتی گراد اصلاح شدند. نمونه های آزمونی از سطح و عمق الوارهای تیمار حرارتی شده تهیه گردید. نمونه های چوب تیمار حرارتی شده و شاهد در معرض هوازدگی تسریع شده طی مدت زمان 150 ساعت قرار گرفتند. میزان روشنی رنگ (L*)، تفاضل رنگ (*ΔΕ) و نم پذیری نمونه های تیمار حرارتی شده و شاهد قبل و بعد از هوازدگی اندازه گیری شد. به منظور بررسی میزان نم پذیری سطح چوب، از روش اندازه گیری زاویه تماس قطره آب - استاتیک مطابق استاندارد5946 ASTM D استفاده گردید. به طور کلی قبل از هوازدگی، میزان روشنی رنگ نمونه های تیمار حرارتی شده نسبت به نمونه شاهد کاهش یافت اما بعد از هوازدگی، میزان روشنی رنگ نمونه های شاهد، کاهش و میزان روشنی رنگ نمونه های تیمار حرارتی شده افزایش پیدا کرد. همچنین میزان تفاضل رنگ نمونه ها بعد از هوازدگی نسبت به قبل از هوازدگی، کاهش نشان داد. تیمار حرارتی باعث افزایش زاویه تماس قطره آب نمونه ها تا 60/31 درصد شد و میزان زاویه تماس قطره آب نمونه های تیمار حرارتی شده و شاهد بعد از هوازدگی نسبت به قبل از هوازدگی افزایش پیدا کرد.
مقاله پژوهشی
خمیر کاغذ و کاغذ
زهرا رزم پور؛ قاسم اسدپور؛ حسین کرمانیان؛ امید رمضانی؛ سید مجید ذبیح‌زاده
چکیده
راهکارهای مؤثر در حذف یا خنثی سازی مواد چسبناک یکی از موضوعات مورد توجه پژوهش‌های اخیر است. در پژوهش حاضر برخی از متداول‌ترین استراتژی‌های شیمیایی و فیزیکی در کنترل این مواد آلاینده بررسی و مقایسه شدند. کنترل مواد چسبناک ریز خمیر‌کاغذ حاصل از بازیافت‌کارتن‌کنگره‌ای کهنه (OCC) با استفاده از چندین روش فیزیکی (شستشو، شستشو-شناورسازی، ...
بیشتر
راهکارهای مؤثر در حذف یا خنثی سازی مواد چسبناک یکی از موضوعات مورد توجه پژوهش‌های اخیر است. در پژوهش حاضر برخی از متداول‌ترین استراتژی‌های شیمیایی و فیزیکی در کنترل این مواد آلاینده بررسی و مقایسه شدند. کنترل مواد چسبناک ریز خمیر‌کاغذ حاصل از بازیافت‌کارتن‌کنگره‌ای کهنه (OCC) با استفاده از چندین روش فیزیکی (شستشو، شستشو-شناورسازی، شناورسازی –شستشو و شناورسازی) و برخی روش‌های شیمیایی با استفاده از 4 پلیمر کاتیونی تثبیت کننده (آلوم- پلی آلومنیوم کلراید- پلی داد مک – نشاسته کاتیونی) در سه سطح(1/0، 5/0 و 1 درصد) براساس وزن خشک خمیر کاغذ مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی کارائی روش مورد استفاده در حذف مواد چسبناک ریز، فاکتورهای هدایت الکتریکی، سختی، میزان کدورت، مقدارمواد محلول و کلوئیدی، نیاز اکسیژن خواهی شیمیایی اندازه گیری و مقایسه شدند. نتایج نشان داد که کمترین مقدار هدایت الکتریکی و سختی در روش فیزیکی مربوط به مرحله شناورسازی – شستشو و در روش شیمیایی مربوط به نشاسته کاتیونی 1درصد بود. کمترین مقدار کدورت در مرحله شستشو- شناورسازی و شستشو مشاهده شد. همچنین، احتمال وجود پتانسیل مواد چسبناک ثانویه در مرحله شستشو در کمترین حالت بود درحالیکه مرحله شناورسازی بالاترین حد احتمال مواد چسبناک ثانویه رو به خود اختصاص داد. در بین سطوح مختلف از عوامل تثبیت کننده فوق الذکر، کمترین میزان کدورت و مواد محلول و کلوئیدی مربوط به عامل تثبیت کننده پلی دادمک با سطح مصرف 1/0 درصد و کمترین میزان مواد چسبناک ثاتویه در سطح 5/0 درصد از آلوم بود.هم در روش شیمیایی و هم فیزیکی میزان کدورت و مقدار مواد محلول و کلوئیدی در =pH 4 بیشتر از pH خنثی بود. در روش شیمیایی با نشاسته کاتیونی با سطح مصرف 1 درصد و در روش فیزیکی با مرحله شستشو -شناورسازی کمترین میزان نیاز اکسیژن خواهی شیمیایی بدست آمد.
